annem sürekli her yere benimle gelmek istemesini benim güvende olduğumu bilmek istemesine bağlıyor. sırnaşık yapışıklığa değil yani. kontrol manyaklığı da değil.
nerede olduğumu da bilmek yetmiyor ki her dakikamı kontrol etmek her hareketimi bilmek hatta kendisi belirlemek istiyor.
bu her zaman böyleydi ama uğraşacağı şeyler daha fazla olduğu için bölünüyordu. işi vardı ablam vardı evle ilgilenmesi gerekiyordu, sonra anneannemle dedem vardı yaşlılardı.
anneme göre evde tıkılı kalsam güvendeyim işte.
 yani evde olmama da bayılsa bari. öyle zamanlarda oldu ama sla memnun olması sürekili eleştirdi durdu.
annnem ne yapsam tam aksini ister ve bekler bu yüzden de şikayet eder surur. evde tıkılı olrusun sürekli gözünün önünde kontrol altında uysal bir kedi gibi ve evde temizlik yaparsın;seni anti sosyallikle pısırıklık pasiflikle suçlar yalnız öleceksin der. ama arkadaş bulup iş bulup çalışmaya arkadaşlarla zaman geçirmeye kalksan da sürekli dışarda olduğumu kendisini yalnız bıraktığımı söyler. çok ev işi yapsam kendimi yorup hasta edeceğimi yapmasam pasaklı olduğmu ve kimsenin beni almayacağını.
az yesem iyi beslenemediğimi zayif olduğumu hastalanacağımı, çok yersem kilo aldığımı götümün kocaman olduğunu şişmanlıktan hasta olacağımı.
saçımı uzatsamuzun saçın yakışmadığını 30 yaşından sonra kısa saç kullanmak gerektiğini kısaltmamı istediğini söyler- kısaltırsın bu defa da kısa saç yakışmıyordur saçım kalitesiz ve uyuz olduğu için beni daha da çirkin gösteriyor olur.
yürüsen hiç oturmuyorsun otursa hiç yerinden kalkmıyorsun.
konuşsan sesimin çiğ kulak tırmalayan tonundan sıkılmıştıt konuşmadan hep içime atmaktan hasta olacağımdır.
her ne yapsam anında tam aksini ister değiştirip bukalemun gibi dediğini yapsan onun aksini yani benim yapmakta olduğum şeyi istemeye başlar!


annemin beklentilerini karşılamak mümkün değil. sanki kendisi benim ya da her hangi birinin tüm beklentilerini karşılıyormuş karşılayabilirmiş gibi! kendisinin her beklentisinin tam olarak karşılanmasını istiyor ve bekliyor. sen yapabiliyor musun bunu? hiç kafasında böyle bir soru yok. neden birinin beklentilerini karşılaması gereksin ki???????????? hem o mükemmellik abisesi hem zaten neden birinin beklentisini karşılaması gereksin herkesin onun beklentilerini isteklerini falan karşılaması gerekiyor! neden diye sormaya gerek bile yok. ne yani karşılık mı vermesi gerek sanki!
----------
eskiden derdi ki haber ver yeter nerede olduğunu bileyim. dershanede arkadaşlarla ders çalışırken bile endişelenir ve tüm arkadaşlarımın aile şeceresini dahi ister. sonra kafasında sapkın düşünceler kurmaya başlardı.
mesela birinin bizden 10 yaş büyük abisi vardı üniversite okuyan. tee istanbul'da okuyor ama annemin fantastik senaryosuna göre kendinden küçükleri seven bu sapık ağabey ders yılının ortasında dershaneye gelip beni sikiyor. arkadaşımı zaten haftada 2 görüyorum abisini hiç görmedim bile ama annem senaryo yazmış kafasında. hani kimse benim yüzüme bakmazdı ya!
özgüvenimi kırıp boynu bükük olmamdan zevk alıp sonra bununla da eleştiriyordun ya! sivilceli suratı kimse sikmek istemezdi. zaten bodur eğri bacaklı kova götlü pörtlek gözlü çirkin manasız bakışlı irite eden sesli bir varlıktım bunun için istanbul'dan yollara düşüp gelece hal, yok herhalde.

anneme kalsa halen benimle 7/24 beraber dolaşır. her halerektimi mesela burnum mu kaşındı onu bile inceler ve sorgular. sen burnunu şöyle bir kaşıyorsundur;
burnun mu kaşınıyor der! eylemi görüyorsun işte bir de soruyor musun.
bu defa burun kaşınmasıyla ilgili senaryolar yazmaya başlar kafasında. çeşitli hastalıklar yaralanmalar. en iyisi kendisi kaşısındaır!!
mendil vereyim mi ben kaşıyayım mı getir ben sileyim ben kaşıyayım akıyor mu sümüğün getir ben sümkürteyim.
kendi burnunu bile kaşıyamayacak kadar acizsindir yani.
ama bu dayatılan özgüvensizliklere çok kapılırsan da korkak bir kuklaya dönüşürsen de seni ezik pısırık beceriksiz diye suçlar.