anneme illa şiddetli bir şekilde abartarak çok seveceği ve ardından nefffffffffret edeceği şey ve kişiler gerekiyor.
sevgisi de öyle böyle değil? ben hariç.
bir ara limona kafayı takmıştı, her şeye ama aklınıza gelecek herşeye limon sıkardı. hatta bir gün eline yarım limon almış sesszice ve sinsice yanıma süzülüp beni gafil avlamak ister gibi gözüme limon sıkmaya kalkmıştı.
ya da diyelim bir süre yeni tanıştığı birine aşırı hayranlık gösteriyor. ama neredeyse canını verecek. aman kendininkini vereceğine benimkini verir ya neyse.
evde elektrikle ilgili bir şey oldu, bir usta bulduk. adam da hem işini yapıyor hem de efendi, ne konuşuyor ne bakınıyor ne bir şey istiyor.
günlerdir annemin ağzından düşmüyor cavit usat da cavit usta!!!
yiyecekler nesneler kimselere bir kafayı takar; dilinden düşürmez, yere göğe sığdıramaz bir bakmışsın öyle bir nefret ediyor ki -bu nefret faslı daha uzun sürüyor- sabahtan akşama kadar baştan başlaya başlaya kusurlar habakatler en ufak hareketler sıralanıyor!!! aylar yıllar evet sürüyor yeniden başa dönmeye bayılıyor.
geçen kış her sabah öğlen ve akşam avakado yedik, aşıktı avakadoya; bir gün midesi bozuldu diye avakadoyu suçladı şimdi adını anmak bile istemiyor, pazarda gördüğü zaman dayanamıyor saatlerce aynı şeyleri söyleyerek söylenip, avakadoya sövüyor. bir daha assssssssssssssssssla yemezmiş asla. yemezsen ölürsün deselermiş mesela geberivermeyi tercih edermiş!!!

hem de annem kendini dünyanın en aklı başında en mantıklı insanı var sayıyor. hiç kimse ondan daha düşünceli aklı başında ve mantıklı olamaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaz.

midesine dokunan her yiyeceği eve sokmaya dahi tahammülü yok .
ben de az beslensem ne olacak???????????? nasılsa ablama yasak olamaz ah ah yavrucuğu

kendim alıp yemeye kalktım mı o annemin ölesiye nefret ettiği şeyi; karşıma geçip surat asıp kötü mimikler yaparak söylenir ve sanki bok yiyormşum gibi davranır. boğazıma dizip zıkkım etmekten hoşlanıyor!!
ben iyi bir insan olsam az beslenip, belki de hayatımı kısaltmayı bırak yemekten hoşlandığım şeyden vazgeçmeyi, göze alırdım. ama ne iyi bi insan ne iyi bi evladım!! ne var besinsiz kalsam azıcık ne var hayatım daha yavan olsa daha kısa daha sağlıksız olsa yani?????????????

hem ablama diyor ki nazlı beni bir yere götürmüyor hem götürünce beğenmemek için kusur arayışına giriyor. ablama böyle söyleyince de anneciği gibi aşırı duyarlı aşırı mantıklı ama aşırı da hassas olduğu için suratıma aptal aptal bakakalıyor ve yavşakça e bana hiç öyle demiyoor diyor. demez tabi!!! aman bir de bu ikilemleri ayrımcılıkları hiiiiiiç duymak istemezler. ben ezilip ezilip susayım aman huzurları düzenleri bozulmasın! ne bok yersem yiyeyim.
defalarca sinemaya gittik hiç birini beğenmedi sürekli şikayet edip kıpırdanıp durdu, sürekli bir şeyler isteyip şikayet etti ve sürekli kulağıma ılık hava üfleyerek bir şeyler söyledi. 5 dakikadan fazla dikkatini veremiyor filme. karakterin biri pembe bir gömlek giymiş mesela anneme hemen lisede giydiği gömlek geliyor ve bana hemen anlatması gerek.
bana pahalı kaliteli bir şey alamazken, parasına kıyamazken, artık uzuuuun yıllardır zaten çok pahalı-kaliteli şeyler alınmıyor da bana ekstra kıyamıyor, hatta benim de kendi paramla almama dayanamıyorken; özenip aldığım gömleğimin birini çamaşır toplayacam derken ağzındaki sigara yüzünden yakmak suretiyle sabote etmişliği varken ve her fırsatta çocukken ve gençken ne kadar harikulade bir hayatı olduğuyla övünürken iyi ama!!!
sürekli izlediği şeydeki bir şey başka birşeyi hatırlatıyor ve konuşmak istiyor.
ama ablama fazla yapamıyormuş ve hangi filme gitseler memnun kalıyor!! oysa benimle gidince izlerkenki işkenceden sonra da devam ediyor sonsuz mutsuzluk çabası!!!!
annem müzikalden nefffffrrrrrrreeeeeeeeeeeet eder; tv'de bile görmeye tahammülü yok ama ablacığımla seneler önce mama mia'ya gitmişler ayyy pek memnun kalmış defalarca anlattı.
korku filmine hatta ptal komedilere gittileer ama yine memnundu: asla benimle gittiğindeki kadar memnuniyetsiz değil ufak şikayetleri olsa da.
tiyatroya konsere baleye götür aynı ama ablam ne yapsa memnun!!!!!!!!!!!!!!