dışarıdan kocaman bir böcek girmiş eve, annem de görmüş.
durmuş izliyor! ne böcek ilacı sıkıyor, ne vurmaya çalışıyor. öylece ortada dikilmiş izliyor sadece.
zaten böcek ilacını da bulamaz, yerini öğrenemez, nasıl sıkılır bulamaz da.

bir zamanlar gene böyle dikilip izliyor bana da diyor ki böcek var. e ilaç sıkacağız. illa da kendisi sıkacakmış. ama ne gözü görüyor ne eli becerikli de basılacak yerini bulabilsin.
tuttu fossss diye suratımın ortasına sıktı ilacı. ben yanıyor suratıma sıktın gözüme kaçtı diye bağırıyorum. annem böcek kaçıyor ama deyip önümden çekilmiyor.
gözüne bir kimyasal kaçarsa suyla yıkaman gerekmez mi? suya ulaşamıyorum ki. 2 adım atıyorum anneme çarpıyorum sağa gidiyorum anneme çarpıyorum sola gidiyorum anneme çarpıyorum.
gözüme ilaç sıktığını düşüneceğine böceğin derdinde önümden de bir türlü çekilmiyor, suya ulaşmamı engellemeye çalışır gibi sürekli önümde. ki ben o sırada gözüme sıktın diye bağırıyorum ki ağzıma da girmiş durumda.
annem bunu düşüneceğine böcek kaçıyor diye şikayet edip ayağıma dolanıp duruyor. lavaboya ulaşıncaya kadar neler çektimdi itmek zorunda kaldım kadını. buna da çok bozuluyor efedim. niye çekilmiyorusn önümden gözüme ilaç sıktın gözüm yanıyor! e ben başka taraftan gideymişim ne çarpıyormuşum! gözüme sıktın gözüme! göremiyorum ki!!
daha da bana üzüleceğine endişeleneceğine ben 2 gün gözü kıpkırmızı halde gezdim, doktora mı sorsak falan diyeceğine hala beni ittin de böcek kaçtı da kim bilir nerede de diye şikayet ediyor utanmadan!
banka bir zaman da böcek ilacı diye oda spreyi sıktı ama neyse ki elinden kurtulup suratıma gelmemesini sağladım.
o zamanlardan sonra vazgeçti ilaç sıkmaktan, bari ayağıma dolanma. ama en sevdiği şey ben acele hareket etmek zorundayken sürekli önüme sürekli karşıma çıkıp çekilmemek sanki. hem bağırıyor böcek var diye hem önümden çekilmiyor ki ilacı alıp sıkabileyim.
eline ilacı alıp sıkıncaya kadar; neresi neresi anlamıyor ki şişenin! böcek diyar diyar gezer. onun yerine bana söyleyip çekil işte. yok ya önümde dikilir ya kıçımın arkasında durur, ayağıma dolanır.
diyelim sağ tarafa kaçıyor ve üzerine ilaç sıkıyorum, can havliyle sola kaçıyor ve ben döner dönmez böcek yerine annemi görüyorum, o tarafa kaçtığını anlayıp da çekilmiyor ki ebelek gibi hala eski yönüne uzuuuun uzun bakıyor!
sen başka tarafa git acele hareket etmem gerekir çarpabilirim sonra kızıyorsun diyorum ama annem inatla sigarasını suratıma üfleye üfleye etrafımda dolanıyor.
ev temizlerken de götümün arkasında dikilir, izler; aniden geri gitmen gerekse çarparsın; sonra da bana çarptın der.
bir sürü hareket yapması gereken birinin götünün dibinde durulur mu? çarpabilir tabi.

mesela yolda sokakta bir yere giderken ya da toplu taşıma beklerken; gider bulur bir geri gidecek ya da hareket etmek üzere bir araç; gidip arkasında dikilir!
görmüyor ki araç hareket etmeye hazırlanıyor, duymuyor ki motor sesini.
hareket edecek araba orada durma derim hemen çekileceğine eblek eblek uzun uzun bana bakar sonra arabaya bakar zar zor çekilir ki çoğu zaman anlamaya başlamadan evvel araba hareket etmeye başladığı için irkilir ve söver.
görüp anlayıp beyninin vücuduna geri çekil ya da ilerle ve dikkat et sinyali vermesi çok uzun sürüyor artık.