gerçi daha nisan ayından başlıyor ama mayıs sonu haziran başı annem iyice kafayı yazlıkla bozuyor.
yazlığa gidelim diye günde kırk kere tekrarlıyor.
ben de kırk kere işe nasıl gidip geleceğim oradan çok uzak diyorum.
her seferinde somurtup amaaaan aman diyor. bir emekliliğini yaşayamamış.
her gördüğü insan kişsine de fikir birliği bulmak için aynı şeyleri tekrarlıyor. tabi her zaman istediği cevabı alamıyor o zaman o kişi annemin baş düşmanı oluyor.
sabahtan akşama kadar ondan bahsedip kusurlarını sıralıyor tekrarlayarak elbette.
ama beklediği cevap gelmişse de aşık olmuşcasına övüyor o kişiyi ve bana ne kadar haklı olduğunu kanıtladığını düşünüyor.

işe nasıl gidip geleceğim hakkında bir önerisi de yok yani.

bizi 12 senedir falan tanıyan belki kırk kere de eve gelen kahve içmeye bir komşumuz da; ulan bunca yılda 1 kere kocadan bahsedildi mi 1 kere varlığına dair bir ipucu gördün mü 1 kere evde erkek ayakkabısı falan gördün mü??? _ diyor ki ne güzel beyinizle orada yaşayın o zaman siz?
bey mi var lan am beyinli!
sitemli açıklamadan sonra da şaşkın ve küskün ben nereden bileyim diyor!!! lan kaç kere eve geldin be!! kaç kere. sabah sabah öğle vakti akşam saati!!! kaç kere geldin erkek terliği bile görmedin de nasıl evin yaşlı bir babası olsun?

----------------
süper zeka duyarlılık abidesi komşulara bir örnek de yeni evli genç bir çift.
bana diyor ki biz gürültü yapmıyoruz nasıl duyuyorsunuz sesi?
ne sesi?
anneniz dedi ses duyuyormuşsunuz üzülüyor muşsunuz? biz ses yapmıyoruz?
neye üzüleyim yahu?
hani evli değilsiniz ya ama biz ses yapmıyoruz hiç nasıl duyuyorsunuz?
neyden bahsediyorsun canım hiç anlamıyorum!?
anneniz dedi ses duyuyormuşsunuz gece çok üzülüyormuşsunuz?
siz beni karıştırdınız herhalde ben 5. kattan gelen sesi nereden duyayım?
siz 6. katta değil misiniz?
hayır biz 8. katta oturuyoruz.
ama anneniz dedi sesten rahatsız oluyormuşsunuz öyle dedi üzülüyormuşsunuz!
annem değildir o sizin konuştuğunuz sizin üst katınızdaki komşudur.
hayır sizin annenizmiş.
şaşırmış o zaman; sizi 7. katta otuyor sanmıştır.
yok biz 5. kattayız.
anladık onu.
ama siz 6. kattasıznız değil mi?
8. kattayız diyorum ya!
ama anneniz dedi??
bizim 7. kattakilerin çocukları -ergenler de artık- çok gürültücüler de onu karıştırmış.
e söyleyin o zaman.
söyledik herhalde. dinleyen mi var! gene aynı hep aynı.
ama neden üzülüyorsunuz buna ki?
üzülmüyorum zaten ayol! sinirleniyorum usandım şikayet etmekten. anneleri de kabul etmiyor benim yavrularım gürültü yapmaz hiç diye bir iddiası var ama gecenin 3ünde odalarında top bile oynuyorlar!

o sırada asansöre biniyoruz. ben kendi katıma basıyorum ama benim 8. katta oturduğuma inananamayan süper zeka yeni evli kız ayyy parrrdon kadın! basmıyor. efem başka komşulara çıkacakmış ondanmış.
ama ben asansörden inerken sinsi sinsi arkamdan bakıp hangi daireye girdiğimden emin olmak istiyor, çünkü inanmadı?

süper zeka annem de aşağıdaki oğlanların gürültüsünden şikayet ettiğimi söylerken her nasılda yeni evlilerin sevişme seslerini duyup üzüldüğüm gibi fantastik bir hikaye uydurmuş!!!
taa 5. kattakileri nasıl duyayım bir yana neden üzüleyim. o sikiliyor ben daha sikilmedim diye mi? herif de tam imrenilecek tip sanırsın! çirkin şişko kaba. yani bir kaç dakikalığına bile gördüğü birine kibar rolü falan kesemiyorsa düşün artık evdeki halini.
ama annem fantastik zihninde yeni evli herkese imrendiğim hayalini geliştirmiş. bak şu ucube onunla değil benimle evlenseydi diye hayaller kuruyorum. kendisi kuruyor demek ki.
kim olsa olur yani. eğitimsiz yaşlı çirkin kaba.. fark etmez.

ama kendine soracak olursan şimdiki aklım olsa daha uzun boylu daha yakışıklı daha sağlıklı daha şehir kökenli daha genel kültürlü birini bulurdum der.
ama iş sana yani bana gelinde bu tezini tamamen unutur! sadece kendi için geçerli sanki!

---
neyse eve gireceğim kapıyı çalarken ben eğilip bana bakıyor kız!!!
isterseniz buyrun bir kahve içelim hem ikametgah falan gösteririm burada oturduğuma emin olursunuz diyorum!!!
üstelik ben ebeveyn odasında kalmıyorum ki ses bana gelebilsin.