bir keresinde annemle beraber bir yere gidiyorduk. dolmuşa bindik. kalabalıktı, sadece anneme göre yer vardı. o da oturdu tabi. sonra 8-10 yaşlarında bir oğlan çocuğu kalkıp bana yer verdi.
'teyze böyle oturabilirsiniz' dedi.
gördüğünüz gibi ablalıktan zooort diye daha resmen teyze bile olmadan teyzeliğe terfi etmiş bulunuyorum. :)))
bunu duyan annem pek eğlendi. sonra da dalgasını geçti.
ha zaten işine geldi mi yaşlanıyorsun, teyze dedi, yaşın da geçiyor, artık metabolizma da yavaşlarmış 30dan sonra falan diye konuşur. işine gelmedi mi benim bilip kendinin bilmediği ve buna gıcık olduğu bir durum oldu mu, ya da benim bir konuda bilmişlik tasladığımı düşündü mü lafı yapıştırır; sen küçüksün ne bileceksin! sen ne yaşadın ki bileceksin!
şimdiii, ben yaşadığımı anlamayacak kadar küçük müyüm, tohuma mı kaçıyorum??
böyle diyorum bir karar ver?! saçmalama nazlı!!
demek ki yerine göre küçük ve aptal, çok bilmiş, yerine göre de ihtiyarlayan, işi biten bir canlıyım!??
bu ne ya?!
sanki teyze denen sadece benmişim gibi davranmaz mı bir de!
ben teyzeysem sen nesin anne??
:))
benimle o sıra teyze oldun artık diye dalga geçti.
aradan zaman geçti, unuttu.
daha işte evvelki gün asansörde bizim binaya yeni taşınan bir hanımla karşılaştık.
hani anneme teyze diye hitap etti. evet yaş olarak uygun ama tabi edep gereği gerçi artık bunu bilen de kalmadı ya, yeni tanıştığın birine teyze değil hanım falan denir. daha resmi olunur.
bu doğru.
ama annemin alındığı teyze denmesi.
iki gündür söylenip duruyor. sanki çok yaşlıymış da, sanki çok bakımsızmış da, sanki şu ev temizliğinden başka birşey bilmeyen, bakımsız, ruhu gitmiş, yelekli, uzun etekli teyzelerdenmiş de... nasıl ona teyze dermiş.
duyuru: bana teyze diyebilirsiniz ama anneme asla!!
daha bir de ablamdan torun istiyor... Allah bilir ablam çocuğu olsa da bebecik anneme nene dese kıyameti koparır! :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder