işten bir arkadaşımla yoga ve platese başlamaya karar verdik. annem öğrendiğinden beri beni yıldırma çalışmalarında. mesela spor yapıp sağlıklı kalmamamı istemesi değil beni kimsenin görmemesi ve hazırda emrinde elinin altında bulunmam.
ağzımı arıyor sürekli ortamda erkek olacak mı diye.
ben okuldayken ya da 20li yaşlarımda bile bu kadar korkulu bu kadar korumacı saçma endişelere kapılan biri değildi. ama tabi o zamanların çoğunda fazla kiloları olan devasa sivilcelerle dolaşan ve sayesinde çok daha özgüvensizdim. kimse bana dönüp bakmaz diye düşünürdü.
merak etme şimdi de yaşlı buluyorlar canım ya neyse.

hem sosyal değilsin diye laf sokup kendinin ne kadar sosyal olduğuyla övünür hem de pişkince sen sosyal olma diye uğraşır. bu ne perhiz bu ne lahana turşusu?
hem çalışma hiç arkadaşın olmasın hiç evden çıkma çıkarsan da 15 dakikalığına alel acele markete git dön hem de nasıl oluyorsa koca bul!

yok diyorum spor bu salonunda erkek sinek bile. oh diyor rahatlıyor!

ya değil mi ne kadar iyi. girdiğim her ortamda 1 bekar erkek bile olmasın hatta hiç hiç erkek olmasın ama her nasıl oluyorsa evlenebileyim? karılara mı göz atayım artık?????????

evden çıkma kimseyle görüşme tanışma ama çevren olsun koca bul??????

annemin fantastik evreninde o kadınlardan biri beni kardeşine ya da oğluna alacak!?