annemin her sene 2-3 kere toplanıp görüştüğü eski arkadaşları var.
hem her seferinde günlerce bana en baştan aynı şeyleri anlatıyor; o ne dedi bu ne dedi diye ve elbette beğenmeyerek, eleştirerek, söylenerek. hatta bazen kin ve nefretle.
hem de her seferinde gidecem diye yırtınıyor hasta olsa bile. ya her seferinde günler haftalarca şikayet edip eleştirmiyor  musun bu kadınları? her seferinde gitme o zaman!
ama annem çözüm bulunmasından hoşlanmaz bir soruna; o sorunun devam etmesini ve sürekli şikayet etme ve eleştirme sürecini sever.

daha beni işteyken de arıyor tenefüste bana zaten 3 gündür anlattıklarını baştan anlatıyor! ablama anlat diyorum açmıyormuş. çok işi varmış zaman ayıramazmış ki molasını mı alsınmış! e benimkini alıyon her zaman!!!!
tabi ben ablam gibi önemli ve kıymetli değilim!!! benim işim gücüm gücüm yok.
ablam başından savmasını çok iyi bilir zaten anneciği de ona karşı hep bedavadan toleranslı! ben telefonu açamazsam bir süre de annem ablamı ararsa da ablam bana mesaj atıyor; niye açmıyormuşum anneme telefonu bu kadar işin arasındaymış niye zaman ayırmıyormuşm!
tartışma çıkmaz mı şimdi bundan!
sürekli çenesini çeken ben eleştirilen beğenilmeyen sürekli her türlü hizmet beklenen ben doktora götürüp ilacını alan veren ben, yok omzumu ov yok sırtımı ov diye kapris yapılan ben yatağa yatıncaya kadar konuşup kafası şişirilen ben her gün tenefüsleri çalınan ben evden çıkmayıp sürekli elinin altında hizmetinde olan ben ama ben ilgilenmiyormuşum 1 saat açamadım telefonu diye!

emekli kadınlar da işin kolayını bulmuşlar artık eskiden evde gün düzenlenirdi o da ayrı bi stresti; günlerce ev temizliği yapılırdı çünkü tek dertleri sende kusur bulmaktı, gizli gizli evi inceler pislik ararlardı.
hele ki dul boşanmış biriyse evine gidilen daha çok ararlardı kusur anlayış göstereceklerine! yumuşak karnı olarak görürlerdi çünkü bunu.
tırnak içinde anlayışlı gibi olanlar da kendi hallerine bakmadan sana acımaya kalkarlardı.

dayakçı kocası olmasa sokaklarda aç kalacak ama oturmuş da bize acıyordu biri mesela. demiyor ki bu kadın boşanmış tek başına iki kız büyütüyor ama kendi işi maaşı var ailesinden kalan bir şeyler var benim gibi muhtaç değil ki!


annem böyle eleştirel şikayetçi dırdırcı ama öyle her zaman başkalarına çatır çatır cevap veremez; pasif agresif ve anca diş geçirebileceklerine yapar.
kendinden daha lafazan böyle kendini gösterme delisi kendi tabiriyl cazgır kimselerin yanında sus puz kalıp arkasından beddua edebilen tiplerden.