neden böyle?
neden kadınların çocukları aşırı derecede ve hepsini çok sevmesi gerektiği düşünülüyor?
neden her anne kendi çocuğuna özel muamele bekliyor?
yani tüm gün okulda çocuklarla boğuşmam yetmiyor gibi bir de evime girerken sitenin bahçesinde çıldırmış gibi bağrışarak koşuşturan veletleri sevmem bekleniyor.
sadece ne şekerler ya da ah delilere bak falan diye gülümseyerek bakmak kesmiyor. sevgi ilgi ve iltifata boğmam gerektiği düşünülüyor.
hele olacak komşu kadınlar.
adeta haraç keser gibi bahçede çörekleniyorlar ve gelip geçerken çocuklarına iltifatlar saçarak yağ çekerek geçmemi bekliyorlar.
yani senin o anda o keyfin zamanın var mı modunda mısın diye bir fikirleri yok. kendileri sadece çocuklarına odaklandığı ve dünyaları kendi çocuklaırnın etrafında döndüğü için herkesinde öyle zannediyorlar.
bir kere sevimli mi veledin? sana öyle geliyor!!
bas bas bağırıp şımarıkça hareket ediyorlar sanki etrafta başka insan yaşamıyormuşcasına ve anneleri asla ama asla yavrum yavaş ol işte insanlar geçerken dikkat et çarpma falan demiyor.
onlara göre kendi prens ve ya prensesleri istedikleri gibi yaşayacak diğer insanlar da hürmet etmek zorunda!! hatta yağ çekmek zorundasın!!
hele çocuklar çok gürültü yapıyorsunuz ya da yavaş çocuğum diye uyarıda bulunmaya bile hakkın olmadığını düşünüyorlar. kafana top atabilir kulak zarını patlatabilir camını kırabilir ayağına takılıp kafa üstü düşmene bile sebep olabilir. ama sen yumuşakça bile uyaramazsın anneciklerinin gözünde. sanırsın evde azarlayıp pataklayan kendileri değil.
her anne muhakkak (???) kendi evladını diğerlerinden üstün önemli görür ama bu başkalarının hakkını çalma hakkı vermiyor sana. ama onlara göre veriyor. onlara göre tüm insanlık feda olsun yavrusuna!!!!
yasak yanlış yapma demeyi özgür yetiştirmemek olarak görüyor yeni nesil annelerin çoğu; aslında bu terbiye vermemek oluyor ama kendilerinde de yok ki versin. özgürlük demek başkalrının haklarını çalmak başkalarını rahatsız etmek mi demek? tabi onlara göre asla öyle bir şey yok!!
hele oğlan anaları. hele 2 üstüste oğlan doğurduysa. aman aman. burnu kaf dağında diğer kadınlara karşı. üstün görüyor kendini ve daha fazla hak sahibi. onun pipisi olan evladı var!! tapının!!!! yerlere kapanıp kapanıp kalkarak pipiye tapın!!!
annemin eskiden arkadaş toplantılarında günlerinde de görürdüm. oğlan anneleri kendilerini assolist sanırlardı. bir havalar bir havalar. sürekli dilinde oğlum şöyle oğlum böyle diye övünmeler. ve diğerlerinin çoğu da oğlan annelerini ezemez inceden bir eziklikle otururlardı.
oğlan diye ölürler ama hastalanınca da çoğu zaman kız evlatlarına kalırlar; oğlanlar hanımköylü olup çıkmıştır o tüm umutlarını hayallerini bağladıkları.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder