ablam anneme dizi önermiş, yazdırmış, Nazlı indirsin falan izleyin demiş. ah onun zeki ve bilinçli yavrusu!! her şeyi bilir! nazlı ise bilmez!
la casa del papel, dark, altered carbon ve defenders.
ablam çok iyi bilir annemin film-dizi zevkini çok!!
ben açsam bu dizileri eleştirmesinden dırdırından şikayetinden izleyemez hale gelirim. bilim kurgudan hiç hazzetmez, süper kahramanlı ise hiç! bilim kurgu anneme göre saçmalıkmış, gereksizmiş, olmazmış ki öyle şeyler!! olmayacak şeyleri çekmenin ne manası varmış. sanki başka şeylerde çok da mana buluyor da.
hayal gücü değilmiş bu yaratıcılık da değilmiş saçmalık ve boşa zaman kaybıymış.
ama ablam bunları nereden bilsin! uzuuun yıllardır uzun vakit geçirmiyorlar ki. zaten ablama bana davrandığı gibi asla davranmadı bundan sonra da davranmaz. ablam açsa bu dizileri merakla falan izler, yavrusu beğendiğine göre birşeyler vardır kesin!
ama iş bana gelince hiç öyle göremiyor!
mesela bir gün ablam sinemaya gidelim diye tutturmuştu annem beni şikayet etmiş nazlı beni sinemaya götürmüyor kendi gidiyor ama diye. ne kadar kötü bir evladım böyle!!
sonra neden bneim götürmem gerekiyor ki? benden daha zeki bilinçli ve popüler gitsin işte arkadaşlarıyla!! çocuk mu o ben elinden tutup götüreceğim?
tabi biliyor için için ablam sırf kendine problem çıkmasın diye sürekli annemi onaylayacak yağlayacak ballayacak; onun için diyor ki ben suçlu görüneyim: eminim en tatlı en masum en naif ifadelerini takınıyordur!
sanki hiç götürmedik. ama hangi tür filme gitsek mütemadiyen şikayet eder, susmaz, kimse duyup rahatsız olmasın diye de - çünkü başka insanları rahatsız etmek haksızlık ve medeniyetsizlikmiş ama beni edebilirsin tabi ben kimim ki?___ sürekli kulağıma ılık hava üfleyerek bana söyler!!
kah filmi şikayet eder kah salondaki insanları olmadı filmde gördüğü herhangi bir şey bir anısını çağrıştırır fısır fısır onu kulağıma anlatır; ya bir şeyler ister: susamış su ver, burnu akmış peçete ver, tiksinmiş ıslak mendil ver, üşümüş ceket nerede? boğazında gıcık olmuş pastil ver, saat kaç? acıkmış yanımda bisküvi yok muymuş???? ayağı sarkmaktan ağrımış, rüzgar esiyormuş şuradan, üşümüş, sıcak basmış klimayı açmamışlar mı, çok ses varmış, önümüzdeki kımıldayıp duruyormuş, yok bilmem nerdeki seyirci koltukları sallıyormuş, çıtır çıtır tıkınıyorlarmış rahatsız oluyormuş, konuşuyorlarmış rahatsız olmuş, iki de bir telefona bakıyorlarmış ışığı rahatsız etmiş, karakterlerden birinin tişörtünün rengi bilmem ne zamanlar giydiği elbisenin deseninin içinde de varmış şuradan almış alırken bilmem kimi görmüş o bilmem kim kimle evliymiş aile şeceresi neymiş o zamanlar iyi kumaşlar bulunuyormuş artık yokmuş herşey sentetikmiş polyestermiş.......
hiç bitmez konuşması: bi ekrana bakar bir kulağıma konuşur. tabi bunları başkasına yapamıyor aa olacak şey değil, mesela ablam gibi üstün insan ırkından bir prensese yapılmaz, onun için beraber gidelim ki sinemaya ablacığım rahat rahat filmi izlerken çocuğum ay annem beni rahatsız etsin! her şeyi benden ister ablamı rahatsız etmeye kıyamaz. ah onun yavrusu!!
tabi ki her zaman kendi haklı ve hep ablamın haklı gerekçeleri var ama bunlar bende söz konusu dahi olamaz!! ne demek filmi izletmedin? izleseydin gözünü mü kapattık!!
tv'de bir şeye dikkatimi vermişsem de aynı böyle annem: adeta kıskanıyor ve azıcık keyiflenmemden gıcık kapıyor!! zıkkım olsun der gibi sürekli konuşur bir şeyler ister olmadı önümde dikilip poposunu izletir en heyecanlı yerde!!
eskiden masraf olmasın diye internetimi en düşük ücretli kotalı hesapta tutuyor ve hiç video izlemiyordum, o zamanlar da lost sadece televizyonda yayınlanıyordu. kendini dünyanın en saygılı insanı olarak gören annem ben ne zaman lost'u izleyecek olsam tüm gün beklettiği konuşmalarını, taleplerini ardı ardına sıralar; olmadı kızıyorsam şu bitsin de diyorsam ne yapar eder ekranın önüne dikilip poposunu izletirdi!! en azından en meraklı yerinde ağııııır ağır ekranın önünden geçerdi.
kasti mi yapıyor yoksa bilinçaltından benden nefret ettiği ve azıcık bir keyfi bile çok gördüğü için mi.
ama ablacığıma asla yapmaz: saygıdeğer bir insan o. mesela ablamla bilim kurgu filmine bile gitti mutlu mesut çıktı: ben o filmi önceden izlediğim ve annem salonda kulağıma üfleyip durmasın diye girmemiş mağaza gezmiştim. çok güzel bularak çıkmıştı bulut atlası'ndan!! ama ben başlangıç filmine götürdüğümde bana işkence etti işkence!!
mesela bir gün ben ablamdan bir şey istedim film sırasında, çünkü ceketim onun çantasında kalmıştı annem de ikimizin arasındaydı. ki anneme kalsa annem ortamızda değil benim bir tarafımda olacaktı ki rahat rahat ablacığımı rahatsız etmeden bneden taleplerini ve konuşmalarını sıralayabilsin. ablamdan ceketimi istedim diye bana ne dedi biliyormusunuz filmin yarısı boyunca benden bir şeyler isteyip duran kımıldanıp şikayet edip duran sürekli kulağıma bir şeyler söyleyen annem?? ablanı rahatsız ediyorsun dikkati dağılacak filmi izliyor!!!! ben izlemiyormuşum belli ki doğru dürüst önemsemiyormuşum ama ablam sanata çok değer verirmiş bozmuşum işte dikkatini!!
bunu söyleyen de bana asla rahat vermeyen ve ağustos ayında bile hırkalarla gezmemi isteyip üşütmemden korkan birisi. ben ablam rahatsız olmasın diye salonda üşüyerek oturacağım yani!!
müstehak bana!
hem üşüyeyrek oturayım hem de annem memnun olsun diye sürekli ona bir şeyler vererek ve onu dinleyerek 2 saat geçireyim?!!!
ablama böyle yapamaz ama. aman rahatsız olmasın aman mutsuz olmasın aman huzuru kaçmasın kıyamam yavruma!!
beraber korku filmine gittiler memnun mesut çıktı annem benimle normal bir dramda sövüp sayan sürekli arahtsız olan ve beni de rahatsız eden annem. aynı kişi.
annem zaten çift kişilikli gibidir. biri sadece bana gösterdiği ve bana davrandığı gibi davranan, diğer kişiliği de başkalarına iyi hoş görünmek için rol yaptığı benim dışımdaki diğer insanlara gösterdiği yüzü. başkaları her türlü hakka sahip önemli kişiler onlara kibar ve anlayışlı yüzünü gösterir; en kibar en teatral en naif ne gerekliyse o an kendini nasıl iyi gösterecekse duruma göre rol takınır.
bana gelince saklaması gereken bir şey yoktur, sakınması gereken de...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder