biraz ihmal etmiştim bir süredir uzunca bir süredir çektiğim fotoğraflar birikmişti, bilgisayara atayım da bakayım dedim. bakayım da beğenmediklerimi fazla bulduklarımı sileyim. belki bir kaçını da bastırır albüme eklerim.
ne yapıyormuşum öyle ciddi ciddi???

yani sadece kendi kendime gülümsediğim zaman merak edip gıcık olmaz. mesela komik video falan izlemişimdir, müzik dinliyorumdur da gülümsemişimdir. rastlarsa hemen merak eder ve gıcık olarak laf sokar. ne varmış gülecek??

anneme göre gülecek komik olan hiç bir şey yok!!! ne komedi filmlerini dizilerini komik bulur ne de başka bir komik sayılan şeyi. bazen garip şeyler komik gelir, anlayamazsın. ama genel olarak gülmeye neşeye karşı. herkes mutsuzluktan gebersin demese de mutlu mesut şen şakrak hahahahahahahahaha diye gülerek dolaşmasın!! öncelikle bunun için anneme o şeyin mantıklı gelmesi gerekir!!! kendi için gülünebilecek komik bir şeyse gülsün insanlar, komik gelsin!!

mesela ablamla, teyzemle ya d abir başkasıyla birşeye gülmüşsek anlamayarak bakar, açıklayalım bekler ve hiç komik bulmaz! hem de komik olmadığını öne sürer!! hiç komik değil ki diline pelesenk.

küçük küçük sokmalara bayıldığı için bana çok gülersem gülüşümün güzel olmadığını söyler! dişlerim çirkinmiş ağzım güzel değilmiş!! olmadı çok kırışıyormuş suratım gülünce!!!!
sadece tebessüm etsem de çoğu zaman sırıtık bulur, gıcık bir sırıtışım varmış, ne varsaymış sırıtacak?
ama hiç gülmesem gülümsemesem de suratsız bulur efem!!

yani neye ne zaman ne kadar güleceğimi gülümseyeceğimi annem belirlemeli; tam onun istediği frak ettiği şeye tam onun beklediği tepkiyi vermeliyim????????????


neyse ciddiyetle de bir işe dalmışsam merakından çatlayarak muhakkak bilgilendirilmek ister. anlamasa da. mesela internet bağlantım kopmuş ve bir türlü bağlanmıyordu ben de çağrı merkezini aradım işte bana şunu yapmak falan lazım diye yönlendirme yapıyorlar. ben de o kopmadan önce önemli bir şey okuyordum ve yarım kaldığı için sinirlenmiştim. telefonda çok ciddi konuşuyorum diye merakından tepeme dikilip dinlemeye başladı, tabi gözü de bende; televizyon gibi izleyip beni inceleyip kusur bulmaya bayılır. gitsin diye açıklama yapıyorum ama gitmiyor.
modemi açıp kapamam gerek mesela uzak mesafede ama sürekli karşıma çıkıp dikiliyor ve sorgulayan gözlerle bana bakıyor: bilgisayarla ilgili diyorum ama gene anlayıp yol vermiyor ben gidiop gelirken!! tabi ki sigara içip dumanı rahhhhaaaaat rahat eve yayıyor.

başka bir seferinde de dizimin dibine oturup hareketimi engelleyerek sorguluyordu;ttnet'ten anne diyorum anne taner anlıyor ve daha da çok çatlıyordu merakından.
zaten gerçekten birisiyle konuşsam da böyle herşeyi duymak bilmek istiyor. sınırları zorlayan şekilde meraklı oldu artık iyice yaşlandıkça rahat umursamaz ve bana güvenir olacağına. anneme kalsa heryere beraber elele gideceğiz ve ben yerine hep annem konuşacak.

tabi sesim de çirkin ve irite eden bir ses! konuşmam da çirkin. en iyisi susup oturup anneme bırakayım!! kendi şahane konuşur!!! o kadar geriden başlar o kadar uzatır ki insanlar ya dinlemez ya anlamaz ya abandone olur.

neyse gelip merakından oturdu dibime fotoğraflara bakıyoruz birlikte. bende de salaklık ne diye dersin annene kötü olanları sileceğim diye? anneme göre hepsi kötü hepsinde çirkin çıkmışım!! nispeten iyi çıktığımı düşündüğünde de ben uzaktayım!! hepsinde kusur üstüne kusur buluyor ve sil diye emrediyor!! sil bunu da sil ay bu ne bunu da sil!!! sil sil sil sil!!!!
kendisi de fotoğraflarda hep ağzı açık çıkar!! sürekli konuştuğu için!!! o anda kısa bir süre konuşmuyorsa bile tam fotoğraf çekileceği anda konuşası tutar!!!
her fotoğrafta ağzı açıktır, tabi bazen gözü kapalıdır, başka yere bakmaktadır. ya da 2-3 saniye kımıldamadan duramadığı ve tam kare alınacakken daha da kımıldamak istediği için bazen görünmez olur, yüzü çıkmaz, sırtı dönük de olabilir.
ama esasen sevdiği şeylerden biri de tam ben poz veriyorken beni konuşturmaya çalışmasıdır ve ya bir şey istemesidir.

neden kımıldamadan salak salak duruyormuşum??? ablamın beni çektiğini fark etmediği zamanlar söylediği şairane cümle!!


kendi benim fotoğrafımı o kadar da fazla gerekli görmediği için ablamın neden çektiğini de anlamıyor. ama genel olarak fotoğraf çekmeye karşıdır zaten. sadece çok özel günler ve gerekirse vesikalık fotoğrafa inanır. gerisi boş işlerdir!! hııı ama söz konusu kendi çocukluğu ve gençliğiyse o ayrı!!! tonla fotoğrafı var ve onlar çok kıymetli. ama söz konusu bensem ben istiyorsam fotoğraf işte o zaman gereksiz saçma fazlalık müsrifliktir ve zaten iyi çıkmıyorumdur ki!!! ucube olmasam da anneciğim kadar fotojenik değilimdir!! ve ablacığım ve dünyanın geri kalanı!


zaten manzara çekmeyi de anlamaz, gereksizdir. manzaralara da ne var bunda ki çekmişsin gereksiz sil sil sil diyor!!
aile fotoğraflarında da en çok silinmesi gereken nedense bana denk geliyor!!! silinmeyecekse de ya ben yokum çünkü kameraman benim ya da uzakta kalmışım ve ya birisi önüme atlayıp benim az görünmeme neden olmuş.