geçenlerde ablamlar geldiğinde ablacığım hadi dedi yazlığa gidelim ben özledim.??????
çok da özlenecek bir yer ya. kendisi özler tabi nasılsa sadece yabancı bir misafir gibi geliyor. kırk yılda bir.
el el üstünde oturup hizmet bekliyor. aidatını ödeyen, temizleyen, gürültüsünü patırtısını çeken kendisi değil. her gün annemin kah evi överek konuşmaları sanki ben de senelerdir içinde yaşamamışım gibi sokaktan geçen bir yabancıymışım gibi bana en baştan evle ilgili bilgileri anlatır kah bakmışsın nefret yumağı olarak evin kusurlarını milyom kere sayar. sanki ben hiç haberdar değilim bunlardan. bir de tavırları öyle.
nasılsa bu konuşmaları dırdırları da dinleyen kendisi değil. zamanında annem burayı satın alırken babamdan bize kalan maaşlara da el koyardı. sonra kaç kere kiracı değişti tüm bu problemleri yaşayan dinleyen de kendisi değil ablamın.
hatırlamaz bile anllattıklarımızı zaten duymak bile istemez hanfendi.
kiracılar mahvediği zaman annem tamiri için ne kadar uğraştı ablam hiiiiiç farkında değğil tabi ruhu bile duymadı. zaten annem bağıra çağıra bana yakınmaya bayılır ama ablacığıma kıyamaz ona o kadar anlatmaz. ay siniri niye bozulsun yavrusunun?
zaten ablam eve gelince de turist gezdirir gibi davranıyor annem ablam da memnun gerçekten turist gibi. annem kırkıncı kere fayansları nasıl değiştirdiğinden bahsediyor ne sorunlar çıktığından ama bana bahsettiği şekilde değil yumuşatarak ablam da şaşırıyor ilk defa duruyor gibi yaa falan diyor hayretler içinde....
ben yanlışlıkla bir konuyu unutsam ama bana demediği kalmaz!!
neyse yazlığa geçeceğiz şimdi; yolda annem sürekli şikayetleniyor ama rol yaparak. kızı ve damadına şirin görünüp benim kötü görünmemi sağlamaya çalışarak! kendisi defalarca demiş bana ama ben gitmek istememişim kirlenmiştir şimdi ev!!
nasıl girecekmiş kızı şimdi o pis eve?? halbuki her haftasonu hadi 2 haftada bir gidip evi bir temizleseymişiz şimdi böyle olmazmış!!
kapalı ev niye kirleniyor niye mikrop yuvası gibi görülüyor ki?
ayda 2-3 kere yaşamadığımız bir evi temizlemeye gideceğim ben. çoğul konuşur ama bir mutfak tezgahını bile silemez. nazlıııı bez nerdeeee nazlıııı deterjan nerdeeee nazlııı bunu neyle sileyim nazlııı bunu durulayayım mı nazlııı bunu atayım mı, herşeyi kırk kere en detayıyla sorar.... bezi bulup ıslatıp deterjanlayıp eline vereceksin kirlenince durulayıp deterjanlayıp geri verecen eline bebek sanki.... sonra da işin yarısını sen yapmışsın ama yoruldum deyip oturacak ve oturduğu yerden ahkam kesip eleştiriler emirler yağdıracak!! nasılsa kendisi kirli bezle uğraşmıyor diye zırt pırt da kirlendi bu nazlı diye durulamanı bekler. neden kendi yapmıyor? bilmiyormuş ben nasıl isterim? hep benim istediklerim olur ya.....
tabi 2 boş günümde uyumak dinlenmek gezmek eğlenmek film izlemek kitap okumak arkadaşlarla takılmak alışveriş yapmak gibi rahatlatıcı şeyleri neden yapayım ki? eşşekler gibi ev temizlemek dururken!! neden rahatlayayım zevk alayım ki hayattan????? herşey iğrenç korkunç bir işkence gibi gelmeli bana, aldığım nefes içtiğim yudum zehir zıkkım gibi olmalı!! niye hiç sosyal değilsin hiç sportif değilsin hiç aktif değilsin diye bana ha bire laf sokarken sosyal olmaya çalışayım? yerine eşşekler gibi ev temizlemeliyim hatta doyamayıp iyilik bilmez selam versen almayı bilmeyen bencil domuz komşularıma hizmetçilik etmeye gitmeliyim ona göre. hani sosyal değildim kendi gençken çok sosyalmiş? niye ben sosyalleşmeye çalışırken sürekli baltalamaya uğraşıyorsun??**
esas zevk benim hoşlandığım yapmak istediğim şeyleri engelleme çabası. ben sürekli isteyeyim kendisi psikolojik olarak engellemeye çalışsın. bu bir challenge ona göre. hatta öyle olsun ki hayatım yediğim yemekten giydiğim kıyafetin renginden bile zevk almayayım. bunu bile baltalamaya çalışır.
artık beraber alışverişe çıkmıyorum bile. 2 gram bir zevkim var ona bile sıçmak için uğraşıyor. herşey kötü herşey berbat anneme göre. sürekli söyleniyor. kumaşlar dandik modeller boktan. o sana olmaz bu sana yakışmaz o yaşına göre değil bunu giyemezsin bunu alamazsın o olmaz şu bulmaz.... tabi bunları sürekli ama küçük küçük laflar ve imalarla yapar. öyle başka insanlar anlamayacak şekilde.
damlaya damlaya göl olur misali damla damla ama sürekli moral bozar heves kaçırır. ama başkalarına sorsan zerre anlamamışlardır çünkü başkalarına iyi görünmeyi rol yapmayı bilir.
ama ablam da varsa alışveriş de annemi gör sen. kendisi değil sanki. bana alışveriş zevkini zehir eden kadın, hiç bir şeyi beğenmeyen eleştiren herşeyde kusur arayan kadın birden alışveriş bağımlısı gibi oluyor. neredeyse kırlarda koşar misali hoplaya zıplaya gezecek. herşeyi beğeniyor neşe içinde ay şu güzelmiş bu tatlıymış!!!!! ablacığıma kıyamıyor tabi üzülmesin sıkılmasın eğlensin yavrusu morali bozulmasın ne hakkımız var canını sıkmaya??? benim canımı sıkmaya var ama.
hatta bana tutmuş pembeli bir crop-top gösteriyor nazlı bunu alsana çok tatlı seversin sen?? şeker pembesi kısa bir üstü nerde giyecem acaba? daha bir hafta olmadı kendime toz pembe bir kazak alacaktım vazgeçirtmek için dil döküyordu bana küçük küçük moral bozarak ama almayacaksın olmaz gibi belirgin büyük laflar etmez. olur da sen alırsan da sonra burnundan fitil fitil getirir.
neyse yazlığa geldik. annem evin ne kadar kirlenmiş olabileceğiyle ilgili konuştuğu için yol boyunca ablam etkilenmiş inanmış. öyle korkunç kirli ki ev veba kapabiliriz!!! yani ev temiz bırakılıp kapatıldı ne kiri anca az biraz toz olabilir.
daha hala asansörde işliyor ablama ev ne kadar kirlidir gelip temizleseydik. yüce misafirimize ayıp ettik havalarında annem. ablama kirli ev çok ayıp oluyor ama bana köle hizmetçi gibi davranmak asla ayıp değil! benim layığım bu çünkü kendi gözünde. ablam da demiyor tabi aklına gelmez çünkü annemin bu kendini övüp beni yeren davranışlarına hem alışık hem işine geliyor ne yani isyan edip karşı çıkıp okları kendi üstüne mi çeksin! sonra beklentileri olur dırdır falan eder. yardımcı kadın tutun bile demeye dili varmıyor!! bırak kendi yapmayı.
kapıya gelince açıp içeri girince kapıda prenses gibi dikiliyor ikisi suratlarını ekşitmişler! havasız kalmış içeriiii... kapıda dikilip surat ekşitip bir yere dokunmak istemeyerek böyle elleri bilekten kırık durarak .. lağıma girmiş sanki. hiç içeri girmek istemiyorlar efendim.
anneciğim diyor ki gel biz bahçede oturalı nazlı temizlerken!! bana da direktif veriyor şurayı öyle burayı böyle yapacakmışım çok da bekletmeyecekmişim!!
aaa ablacığım o kadar yol gelmiş yorgun. esas yorgun olan ben olamam tabi sanki ben süs bebeği gibi oturuyorum evde. hep başkaları haklıdır anneme göre.
keşke diyor anneme anahtarı kapıcıya verseydiniz de arada havalandırsaydı....
tabi asla hatırlamaz annemin tüm kapıcılara nasıl düşman olduğunu. milyon kez anlatır aynı şeyi ana nafile anlamaz hatırlamaz. ama ben hatırlamayıp şu lafı etsem bu hatamı asla unutmaz günlerce başıma kakmakla kalmaz bütün nefretlik kapıcılı olayları yeni baştan anlatır. ama ablacığıma bişe demiyor.
evvelki sene aşık gibiydi yazlıktaki görevlilere, bayılıyor sabahtan akşama kadar övüyordu. halbuki piç gibi bakışlı bir tip. aklı fikri nerede belli. ama annem anlayamıyordu. verecekmiş anahtarı biz yokken havalandıracakmış. karı kız atardı bence kendi evi gibi. sonra eşşek gibi temizlemek de bana kalırdı. ben engelledim tabi. bir kaç defa da eve gelen yardımcımızı götürdüm temizlesin evi diye beraber.
ama anneme kalsa ben varken gülüzar'a iş düşer mi?
ben yıpranayım ben yorulayım ben kimyasal soluyayım. ne önemim var ki. nasılsa bir favori evladı var. ben yedek parça hizmetçi falan gibi kıymeti az bişeyim.
ya ne kadar kirli aman girmeyin kraliçe hazretleri veba falan kaparsınız!!!
boş ve ahmakcasına bakışlarla bakıyorlar bana böyle deyince. gidip kapı pencere açıyorum havalansın diye. ama bizimkiler ben üstüme kötü birşeyler giyip kendimi yerden yere ata ata temizlik yapacam sanıyor. birinin de aklına gelmiyor nazlı bütün hafta yorulmuştur sıkılmıştır falan. niye gelsin ki ben önemli bir zat'mıyım.
havalanırken kanepelere, televizyona falan serdiğimiz eski çarşafları kaldırıyorum; bunlar yürüyüp gitmişler bile! ayyy kirli eve giremez prensesler kıraliçeler yaaa!!
her yer örtülü bırakılmıştı, kapalıyken toz bile olmamış doğru dürüst. ama sanıyorlar ki ben her yeri domestosla ovalayacağım. marketten aldıklarımızı yerine koyuyorum çıkıyorum.
bahçede oturup hoşbeş ediyorlar efem!!
aman nazlı yorulmasın aman yardım edelim diye mi düşüneceklerdi ya!! ama asla bencil ruhsuz umursamaz değer bilmez falan değiller haaa
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder