Hiçbir şeye olumlu bir düşünce ya da sözle başlayamaz. Ama kendine sorsan asla karamsar ve negatif değil. Hatta başkalarını büyük bir keyifle karamsar ve negatif bulur pişkinlikle!

diyelim ki bir dizi ya da film başlıyor televizyonda. daha 1 dakika geçmeden hemen şu lafı duyarsın; hiç sevmem  bu adamı/kadını!! her zaman böyle!!
ya da hiç sevmem ben böyle filmleri! daha 1 dakika geçmeden karar verdi, ne gördün ki?

milyonlarca film izlemişmiş. birini bile hatırlamıyor? ne filmi ne oyuncusunu ne başka bir şeyi. zaten asla dikkatini veremez, hemen önyargıyla başladığı için izlemek yerine olumsuzlukları sıralamak ve oralardan kendi boktan anılarına bağlamaya bayılır.

ama aynı şeyi ben yapsam; mesela bir oyuncu benim liseden bir arkadaşıma benziyor bana kazık atan; hemen bana der ki ne kadar negatifsin !!! insanın tadını kaçırıyorsun!!

senin her zaman yaptığın şey!! ama farkında değil ki!!! hatta bazen lafını ben onda önce söylüyorum sen de hiç sevmezsin bu adamı değil mi diye şaşırarak karşılıyor.

kendinin o kadar farkında değil ki bilmiyor her zeferinde aynı şekilde başladığını ama başkalarını memnuniyetle karamsar negatif sinir bozucu aksi kavgacı şikayetçi ve dırdırcı uzatan bulur!!!

kendi yaparsa bu dırdır şikayet memnuniyetsizlik aksilik lafı fazla uzatma asap bozma değildir asla!! karar vermiş. ama o haklıymış değil miymiş??

ben değil miyim? umurunda değil ki. ol olma. uzatma kapa çeneni otur!! bırak kendi konuşup deşarj olsun seni kim takar nazlı?

sen de kendin halleder kendşn çözersin zira ne seni dinleyen ne anlayan ne hak veren vardır. sonra da sana pişkince gelip hiç konuşmuyorsun der!!!

konuşmaya kalksan susturduğu lafına ağzına tıkadığı senden çalıp kendi konuştuğunun farkında değil.