Bi arkadaşımla karşılaştık yıllar sonra. Haline bakmadan alaycı biçimde bana hala evlenmedin mi diyor. Evlilik bir başarı, bir statü, sınıf atlamanın yolu, üstünlük ya!

Ben de sahte bi şakacılıkla evlenenler pişman! Kim hayrını görmüş! Falan dedim.

Ayak üstü 2 çift laf. Yaşlandığını ima ettim daha hala o evlilikten bahsederken.

Gene iyl az söyledim anam gibi görünüyor, hoş kızdı aslında ama aşırı salmış kendini. Sadece kilo değil mesele, saç baş giyim cilt ifade. Daha da övünüyor evliyim diye oysa bana birisi dedikodusunu getirmişti.

Kocasıyla kavga etmişler, kış günü adam bunu kombinezonla balkona kilitleyip gitmiş evden!

Rezalet tabi, komşunun oğlu yangın merdivenini açmış mı ne de girmiş evine öyle bişey.

çok iyiyimiş evliliği! övünüyor.

Annem de artık palavracılara kemen kanar oldu, anında yutuyor. Bir hayranlık ve buruklukla izliyor.

Sonra da bana niye öyle dedin üzüldü kızcağız diyor.

O bana istediği gibi davranacak ben karşılık veremem! Ezik miyim?

Birisi bikey sorsun annem hemen en ince detayına kadar hesap verir gibi anlatmak istiyor. Kestirip atamıyor.

Benim tersleyip kestirlp atmama dayanamıyor.

Gücenmişler.

Ya ben? Ben? Bana istediğl istediğl kekilde sormak, kırmak falan serbest ama! Ben karşılı veremem kendimi savunamam? Neden???

Böyle böyle olmuş arkadaşımın evliliğinde diyorum, işte bu olayı anlatıyorum. Aman o da söz dinleseymiş o zaman diyor!???

Tabi kadın dediğin kişiliksiz bir köle robottur ona söyleneni yapmalıdır.

Eskiden annem asi ve feministti. çalışmayan, ekonomik özgürlüğü olmayan, özgüvensiz , kocalarının arkasındaki kadınlara acır, küçümser, aşağılar, eleştirir söverdi.

şimdi gayet hayran!