O yemeğimi yapayım yarın, bunu mu şunu mu? Diye sorar.

Dersin ki bunu yap bari.

Ay bozulur, sıkılır, dırdır eder.

E madem öyle seçenek olarak sunmaa?

Ay bilmem ne vardı eskiyecek bozulacak! Dırdrıdırdır...

istediğini yap o zaman.

Yok bunu yapacam!

Yani benim istediğimi yapacak ve fedakar anne olacak. Ama defalarca başıma kakacak, burnumdan getirecek! Bu mu?

Zaten çok güzel yapıyorsun yemek, ne yapsan yerim ki ben.

Desen ne fayda.

O anda kendi istediğl, aklından geçeni tutturamadım diye bana kızar, bozulur.

Kusurluyum tabi ben! Ben suçluyum!

Bezelye demişim ama evde patlıcan varmış! Hah bozulacakmış!

E patlıcanı yap önce o zaman.

Yook ben bezelye demişim!

Haa günahı boynuma yani. Patlıcan bozulup atılacak boşa masraf israf: hep Nazlı'nın yüzünden hep!