O KADAR YALNIZIM Kİ, GERÇEKTEN HİÇ ARKADAŞIM YOK.
MECAZİ DEĞİL. YANİ TANIDIKLARIM VAR, MECBUREN, İHTİYAÇTAN ÖTÜRÜ KARŞILIKLI CÜMLE KURDUĞUM İNSANLAR VAR.
AMA ARKADAŞIM YOK. DOST HELE... PEH PEH PEH.

ESKİDEN BABALARIYLA İYİ ANLAŞAN, GEZEN İNSANLARI KISKANIRDIM. ARTIK İYİ ARKADAŞLARI, ARKADAŞ GRUPLARI OLANLARI DA KISKANIYORUM.

Bİ YAŞTAN SONRA İNSANLAR KENDİ ALEMLERİNE DALIYOR ARTI ROBOTLAŞIYOR. İŞ EV ARASINDA MEKİK DOKURKEN KENDİNE ZAMAN AYIRMAK YOK. ARKADAŞLARIM BÖYLE. ESKİ ARKADAŞLARIM.

AMA BURADA YAZDIKLARIMIN DOĞRULUĞUNDAN ŞÜPHE DUYABİLİRSİNİZ. ÇÜNKÜ YALNIZLIKTAN MANYAKLAŞIYORUM.

BENİM FANTEZİ DÜNYAM DA BOKTAN BE!!

VAR YA HAYAL DÜNYAMDA BİLE MUTLU OLAMIYORUM.
UNUTMUŞUM.

MUTLU OLMAK, İLETİŞİM KURMAK, DERTLEŞMEK, PAYLAŞMAK..

BEN SÜREKLİ BOŞLUĞA LAF SAÇIYORUM ASLINDA.


BEN Bİ MACERALI HAYAL DÜNYAMA DÖNEYİM DE ÇENEM KAPANSIN YOKSA AĞLAYACAĞIM. YAZDIM AMA RAHATLAYAMADIM BE!!