Kek yaptım istediğin zaman ye az şekerli.
A iyi yerim.

5dk sonra
ye isterse.
Yerim.
Getireyim o zaman.
Sonra anne.
Niye?
Yemeğin hemen üstüne yemiyorum.
Sebep yasak mı allah allaaah ne saçma!
Kilo aldırıyor üstüste yemek.
Olsun sen ye!

Getirip burnuma dayıyor yarısını koca kekin.

Sonra diyorum ya diyor kenara koyuyorum.

10 dk sonra:
nazlıı ye istersen.
Yerim biraz sonra.

5 dk sonra:
ye istersen artık!

istersen deyince baskı yapmış, dayatmış, karışmış olmuyor aklı sıra! Emir kipi kullanmadan yaptırım uygulamanın yollarından. üstelik sonra suçlanamayacağını düşünüyor; zorladın diyemem; istersen dedim istemiyorduysan yapmayaydın der.

Bir süre sonra gene.
Annecim yiyeceğim, diyorum ya yemekten sonra kilo yapıyor.
iyi tamam. istediğln zaman ye.

Yalan ama. Ben istediğim için istediğim zaman değil kendine göre yapmalıyım.

Bir süre sonra gözüyle kontrole başlıyor, aklınca ben anlamayacağım, her hareketime dönüp bakıyor.
istediğin zaman ye diyor yine.

Bu ne ilk ne son. Senin fikirlerin kararların onu ilgilendirmiyor.

Yiyince de şöyle bişeyi var; daha çok ye. Evde ne varsa bitirip açım diye ağlasam sevinecek. Her zaman daha fazla yememi ister.
Beğendiysen hele; zaten beğenirim de abartmadan söylerim yoksa dayar burnuna bir tabak daha! Yemezsen de hır çıkarır.
Yıllardır öğrendim, bu yüzden annem beni iştahsız, damak tadı olmayan biri sanıyor.
Kendinin kilo almak diye bir derdi yok, hiç olmadı; olanları da anlamamakta ısrarcı.
Hayatta başka zevk yokmuş ki!!