Anılara saygısı var ama sadece kendininkilere. Taa ilkokuldan küçük 1-2 hatırasını bile saklamış. Ama benim çocuk kitaplarım, boyama kitabım atılmış! Arkadaşlarımın hediyeleri, benim elişlerim, koleksiyonlarım; bunlar hep ona çöp ve ya toz tutacak fazla şey olarak görülürdü. Hala öyle. Benim dergilerimi atar, açmadığımı bile atmış; e ben de temizlik yaparken onunkileri attım! Yaptım mı yaptım madem dergiler atılacak hiç saklanmayacak bu sadece benimkiler olmayacak!
Söyleyince de hep bahanesi var kendi dergilerinin daha çok işe yarar olduğunu iddia ediyor!