Süper dadıyı izlemek çocukluğuma dönmek demek

Süper dadıyı izlemek çocukluğuma dönmek demek, çoğu ailede kendimi görüyorum. Azar, ısrar, temizlik ve düzen herşeyden mutlu ve neşeli olmaktan daha önemli, kendi dediklerinin olması da..

 Benim huyumu öğrenmek, anlamak ve kabullenmek yerine işte çocuk dayatma ve ısrar sevmiyor bırak, kendi karar vermek istiyor, ama hayııır o karar veremez annesi varken, nazlı da böyle bırakayım kendine demektense kendi dediği olsun diye huzurdan vazgeçerdi. 

Seneleerce ve hatta bazen hala. 

Ben doğru karar veremeyecek biriyim gözünde, en doğruyu eskiden beni doğurduğu için kendi bilirdi daha büyüyünce açıklama benim tecrubelerim!! 

Bıraksan hem bana kart diyecek hem benim yemek porsiyonuma kadar kendi karar verecek. Ama sıkılınca kafası kızınca da beni eziklik acizlikle suçlayıp aah ah sen evlenince ne yapacaksın? kaynanan neler eder sana nasıl çekeceksin der-di hala bazen der.....

Annem de zorla çok yemek yedirmek isterdi mesela ona göre yeterince doymamıştık. asla yeterince doymazdık, sonra iyi besleyemiyor diyecekler. hani zayıf olmak bizim ülkemizde iyi beslenmemiş olmaktır ya; o eski kafa hala devam...

 O karar vermiş ben bilemem doydum mu. Israr ısrar ye ye az yedin doymadın doydum anne hayır doymadın, tehdit bunu bitirmezsen tv izleyemezsin, yarın da! 
Korkutma; aç kalırsan güçsüz düşer, hastalanırsın ve acındırma; bunu bulamayan açlıktan ölen çocuklar var sen ise yemiyorsun.. ne ararsan. 

inat edersen kötüsün, kötü huylu, inatçısın, nankörsün ve ablanı huzursuz ediyorsun haksızlık ediyorsun kıza derdi; ya bana yapılan ısrar baskı? Bunlar değil!! 

Israr etme sevmiyor çocuk demek ama herşeye kendi karar verecek! Israr huzurumu bozunca sinirleniyorum, inat ediyorum, tersliyorum, yapma huzursuzluk olmasın! Yook ne yiyeceğimize hadi kendi karar verebilir ama ne kadar yiyeceğine de kendi karar verecek. çünkü seni o doğurdu ve ne zaman doyacağını o bilir sen değil.... ne zama tuvalete gitmen gerektiğini bile.... annemin doğruları kesindir, biyoloji farkı, fikir ayrılığı olamaz, onun dediğini yap doğru yaşa! tuvalete bile kendi karar vermeye çalışırdı. gece kalkacakmışız, kendinin geliyor diye bizim de gelecek çişimiz, hatta biz küçüğüz daha çok gelirmiş bile; sonra altımıza işermişiz!


Sonra ilk-orta okulda çok değil ama lise ve üniversitenin ilk yılında sivilceli bir şişkoydum. Annemse rahatsız değildi bundan. Belki memnundu bile işte kimse kız yerine koymaz da başı derde girip, erkeklerle muhatap olup hayatı mahvolmaz diyordu içinden....

Bi süre sonra bir aile ilişkisi değil bir güç yarışına dönüyor iş; annem benim dediğim olacak çünkü en doğru benim mücadelesinde bense bana saygı gösterilecek, fikrim sorulup bazı kararlar bana bırakılacak derdinde... Anne lider ruhluymuş öyle diyor; herkesi yönetmek istermiş çünkü herkesten daha aklı başında ve mantıklıymış. Başka bir konuda diyor bunları tabi... Bu güç yarışında amaç çocuğun kendi kararlarını alabilen bir birey olması değil önemli olan; annesinin her dediğini yapan ve kati doğru kabul eden bukalemun bir köle olması. Evde köle sokakta didaktik bir kavgacı, iş yerinde ve evlilikte gurursuz bir bukalemun!!

__________

Hep senin yanında ya da bebaber oturmak istiyor demek seninle bağ kurmak istiyor. Ama bilmiyor nasıl olacak. Mesela bir arkadaşın ya da sevgilin için onun ilgi alanına uymaya çalışmaz mısın? Sen de ilgileniyormuş gibi yapar hatta cidden ilgilenirsin değil mi? Ama annem assla yapmaz, seninkilere uymak yerine hep senin uymanı bekler ister ona... Mesela müzik zevkimi bile beğenmiyor bırak saygı da duymuyor; böyle yumuşak şarkılar dinlemeliymişim ne öyle carcar bangır bangırmış manasızmış!!