Pot kırmak mı, lafını bilip de konuşmak mı, bilinçaltı mı yoksa her zamanki gibi beni küçümsemek ve eleştirmekle mi meşgul? 
işte de ilişkilerde de biraz arsız olmak lazımmış. Mesela her gün aramalıymışım Serdar'ı, hiç de sevmez ve anlaşamazken, olsun, sonucunda evlenmek var! Ve bir kız bunun için doğar! Ya da iş son iş başvurumu her fırsatta aramalıymışım, olmadı ya işte, olsun ben gene de arsızlık edip aramalı, biraz yalakalık yapmalıymışım, yanaşıp hal hatır sormalı en azından, ahbaplık kurmalıymışım!! 
Yıllarca bizi aksini söyleyerek büyüttü; asla yalakalık etmemiş, etmezmiş, kimsenin sırtına basmamış ve kadınlığını kullanmamış, içten pazarlıklı olup asssla öyle hesapla arkadaşlık kurmamış! hep çalışmış ve çalışkanlığıyla başarı kazanmış kazanmışsa... çünkü gururlu ve onurluymuş! Siz de asla yapmayın! Diye diye.... 

Ama şimdi benden beklentisi hayır kadınlığımı kullanmak değil, arsızlık yapmak! E böyle derdin bize ya. Yani, öyle, ama ben çok gururluydum ondan! Haa öyle mi? Ya kızım ben çok gururluydum yapmadım, düşündüm ama hiç içimden gelmedi! Ha bu durumda ben gurursuz oluyorum ki yapabileceğimi düşünüyorsun????