teknoloji ürkütüyor

uydu alıcısını değiştik, bozuldu sonra da adam olmadı eskisi.
e yeni teknoloji annemi korkutuyor. of diyor ne güzel alışmıştım eskisine. ona alışıncaya kadar bile epey zaman geçmişti. sanki yanlış tuşa bassa makina patlayacakmışcasına korkuyor. kumanda değil de sanırsın saatli bomba, sarı ya da kırmızı kabloyu kesecek de yanlış kabloyu keserse havaya uçacağız.

yeni bir teknolojik ürün gelmişse eve eline dahi almaya korkuyor, böyle elini saklayarak 'yok yok sen yap' diyor. bozulur diye korkuyormuş. yanlış tuşa basmaktan bozulur mu ki?
 yani bir şeye alışması için en az bir ay geçmesi lazım. şimdi de kumanda mesele. oysa ki eski kumandayla neredeyse aynı şekilde yeni uydu alıcısının kumandası. hatta kanalları da eskisi gibi dizdim sıraya.

ama bana açtırıyor kapattırıyor illa televizyonu.

annecim eskisi gibi açılıp kapanıyor, kanallar da aynı sırada. desem ne fayda.

çok büyük bir değişiklik onun için.
bir keresinde dedim ki "e ben evde olmazsam, diyelim evlendim gittim, ne yapacaksın o zaman?"
ne dese beğenirsiniz; 'gelir açarsın nazlı o zaman!'

uzakta otursam da gelip elektronik işleri halledecekmişim. anlaşıldı evlensem iki evin işi kalacak başıma!! gülsem mi şaşsam mı ağlasam mı?

bir hafta oldu alıcı değişeli. her gün bana açtırıyor. eskisi gibi işte şuradan yine diyerek gösteriyorum ama reddediyor. eski alıcıya küsmüş sanki! hain alıcı neden bozuldun?! annem sana alışmıştı.

nazlıı bu nasıl açılıyordu?? anne eskisi gibi.

alıcı değişirken beyn,ndeki bilgileri de silmiş, sıfırlamış annem adeta.

daha bir hafta öncesine kadar en azından televizyon açma, kapama işlerinden kurtulmuş durumdaydım.

eskisi nasıldı ki? diyor. senelerdir kullandığı kumanda oysa.

aynı şekilde diyorum, ama bu kumanda farklıymış! önceki siyahtı bu yenisi gri. sayıların, açma kapama tuşunun, ses tuşunun yeri aynı. nedense bana inanmıyor ama. eski uydu alıcısını iki gün kullanamadık annem silmiş hafızayı.
kanal d nereden çıkıyordu nazlı?
show nereden çıkıyordu nazlı?


eskisi gibi dizdim sıraya diyorum. 'ha yani kanal d 3'ten mi çıkıyor?' diyor.
"evet anne, eskisi gibi"

ama emin değil, arada bir yanıma gelip kumandayı gösteriyor, bunun sesi çok az ses tuşu neredeydi diyor. ha bir daha sormuyor mu, soruyor unutmuş bu kumanda çok değişikmiş.

iyice yaşlı bir büyük anne tarif eder gibi oldum ama durum bu. ne çok yaşlı ne büyük anne ne de zeka sorunu var. hafızası da fazlasıyla kuvvetlidir. mesela beni kıyafetlerimi nereden ve kaça aldığım konusunda sınav yapar. bilemezsem, hatırlayamazsam da kızar, bu gençlerde hiç hafıza yokmuş! basit bir tişörtün geçmişini neden hatırlamam bu kadar önemli ki..
 ama iş işte teknolojiye gelince ne hafıza kalıyor, ne korkusuzluk.
mesela narenciye sıkacağımız bozuldu, ben de yenisini aldım. e narenciye sıkacağında ne gibi bir zorluk var, tek bir tuş. ama kullanamıyor. limon suyu gerekti mi eliyle sıkıyor. kim uğraşacakmış şimdi onunla. cevabı bu. öncekiyle uğraşıyordu ama.

elektrik süpürgesi de aynı, küçük kolay bir şey aldım. kullanmasını bilmiyormuş ki nasıl alsınmış yerleri. 0 ve 1 diye açılan ve kapanan bir tuşu var sadece ha!

cep telefonundan hiç bahsetmeyeyim. mesaj sesini arama, arama sesini mesaj sanıp bana getiriyor. kapaklı bir telefon. hani çaldı mı açıp konuşsun diye. çalıyor mesela şimdi nasıl açılıyordu bu nazlı diye böyle elinin ucunda bana getiriyor...