suratına telefon, kitap düşüren kız

arı kovanına çomak sokmuyorum ben ama suratıma bir şeyler düşürüyorum!
ne zamandı bilemiyeceğim şimdi yatağa uzanmış cep telefonumdan twittera bakıyorum.
bilgisayarımda dibimde ama amaaan şimdi kalk, düğmelerine bas, açılmasını bekle, yok efem kullanıcı adıymış şifreymiş.  üşendim. zaten ne geliyorsa ya da hiiiç gelmiyorsa başıma o üşengeçlikten işte.

hı, işte  sırtüstü uzanmışım bir de utanmadan twittera bakıyorum cepten, nası bakacam tabi havada elim. hah sen elimden port küt diye suratıma düş!! düzgün bi refleks de yokmuş ki kafamı yana kaçırayım, enayi gibi kaldım hani anca gözümü yummuşum... elmacık kemiğim acıdı hatta hafiften morardı. neyse ki fondotenim vardı.

aha da azzz önce Ayça Şen'in Kalın Kitap'ını okurken gene aynı şekilde, sayfa çevircem diye elimden porttuğu gibi lök suratıma!!!
Kalın Kitap değil kAlın Kitap oldu :))