Adana'da teyzemle kirasını bölüştükleri eski dükkanı kiraya verirken aracı olan emlakçının bizi kazıkladığını düşünerek kurulmuş da kurulmuş. tüm gece uyumamış bunu düşünmüş sabah dökülüyor. ya bize 4 dedi 6ya verdi de bizi kandırıyorsa. sözleşmeler yapıldı şube emlakçıda zaten. ama kurmuş durmuş kafasında tüm gün sinirli olumsuz yani hep öyle de ekstra ekstra olumsuz düşünceler dökülüyor ağzından.
benim de sinirimi bozuyor. ve buna hakkı var. ama çözüm de aramıyor.
teyzemle konuş diyorum aman o ne anlar diyor. emlakçıyı ara sorgula diyorum yalan söyleyecek nasılsa diyor. kiracıyı arayıp ağzını arayalım diyorum açmaz diyor.
e napalım peki? bilmiyor.

bilmiyor çözüm düşünmüyor sadece sinirlenip kendini hasta ederken beni de peşinden sürüklemek istiyor.

ama ben balkona yaptıracağımız gölgelik için tuttuğum pimapenci telefonlarımı açmıyor, geri de dönmedi diye endişelenip sinirlenince haksızım asabını bozuyor oluyorum!!!

kendisi yok yere kafasında karamsar kötücül felaket senaryoları yazıp sinirini bozup beni de içine çekmek için uğraşırken iyi.
ben parasının yarısını ödediğim, kendi istediği için yaptırıyor olduğumuz gölgelik işi için aranmadığım için boşuna endişeleniyorum?

hem boşa endişeleniyormuşum hem sinirini bozuyormuşum!!!
sen de benim bozuyorsun????????

mesela evden asla huzurla çıkmamıza imkan yok. hem ben hazırlanırken söylenir hem olmadı dışarda gıcık olup söylenecek olumsuzlukları bulur ve tüm güne yayar.

ama ben boşa endişeleniyorum. nasılsa kazıklanmışsak yanacak olan 500 lira benim cebimden çıktı?