ablam araba alayım diye ısrar ediyor. tabi ki benim iyiliğimi falan düşündüğünden değil yani. annemi gizlice gazlıyor ne kadar güzel olurmuş araba alırsam, annemi atar gezdirirmişim!!
mesele belli kendine ihale kalmasın diye. hafta sonları bile arayıp 1 saat sohbet etmesin, fırsatı olmasın. beni eleştirmek ve istediklerini yaptırmaktan fırsatı kalmasın diye.
çünkü zaten hafta içi çok aramıyor çok yoğun işi olan önemli bir insanı rahatsız edip işini konsantrasyonunu bölmek istemiyor.
ama ben önemli bir insan olmadığım için beni istediği saatte arayabilir isteklerini sıralayabilir. benim önemli işlerim olamaz kendi yapmak istediklerim falan da.
ne güzel alırmışım annemi sahilde gezdirirmişim yazlığa da temizliğe istediğimiz gibi gidermişiz.
tam da annesinin ağzına göre veriyor ki başından gitsin dert.

bir haftalığına bize geldi evde sanırsın turist. nazlı terlik nerde? nazlı bilmem ne nerde? bardaklar nerde? çatallar nerde? havlular nerde? kağıt havlu nerde? battaniye nerde?

sürekli arayıp bulmak yerine bana sorup benden istiyor. anneciği de yavrucuğuna kıyamıyor! benim hizmet etmemi istiyor.

bana tatil yok hizmetçi olduğum için!!! yavrusu yorulmuş aylardır canı çıkmış rahat etsin istiyormuş.

sağ olsun ben yavrusu olmadığım için! ben bütün sene çalışıp yorulmuyorum. tabi anası böyle davranan bacısını düşünür mü? pişkşn yavşakça sırıtarak anneciğini onaylıyor ve abarta abarta ne kadar yoğun çalıştığını anlatıyor.

kıyamıyormuş yavrusuna rahat etsin dinlensin istiyormuş. bana da yabancı biriymişim gibi hak vermemi bekleyerek söylüyor. ablam stresli yorgun falan olabilir elbet ama ben değilim sanki.


ne kadar tatlı bir aile değil mi hep beni görmezden geliyorlar.


zaten kan emici gibi arsızca talep etmeye bayılırlar. sen hoş gördükçe, kıyamayıp yardım ettikçe, sen verdikçe bayılırlar almaya. ama karşılığını bekleme. ne güzel bir söz ne bir onaylama ne bir teşekkür. sadece istemeyi ve almayı bilirler bayılırlar. sen verdikçe alır hep daha fazlasını isterler. bırak hoş bir onay sözünü yetinmezler; pişkince beğenmez sitem ederler. ama sen teşekkür beklediğini falan belli eder onay anlayış falan beklersen senden bencili yoktur dünyada.

sen sadece ver. onlar yüzünü de astarını da istesin. sonsuza kadar istediklerini yap ama asla tam yapmıyorsundur ve talepleri asla bitmez. asla memnun olmazlar. bir çeşit kan emici ruh sülüğü!!

ruhunu enerjini hayatını emip posasını çıkarırlar ama yine de dönüp teşekkür etmek yerine seni görmezden gelip yetersiz bulurlar!! yeterince vermemişsindir...


yarıyıl tatilinde ben dinlenmek eğlenmek falan yerine onlara hizmetle yükümlüyüm.

işlerine gelmezse tepki vermişsen: fazla tepki veriyorsıundur abartıyorsundur_ biz öyle mi dedik, kafana silah dayadıkta mı yaptırdık, gitme yapma etme mi dedik!!!

-----

hiç ilgilenmiyorsun annemle hep ben ilgileniyorum diyor ablam bana!!!
ne efendim yarıyıl tatilinde bir günümü arkadaşlarımla bir günüü de migrenimle odamda geçirmişim.
o kadar da emin o kadar da inanmış ve ciddi ki. aynı anası aynı. demiyor ki annemle 7/24 beraber her dediğini yapıyor hep o uğraşıyor. asla farkında değil.
kendisi hafta sonu bile uzun uzun telefon konuşması yapmasın diye bahaneler üretip bana yıkarken iyi ama. nasılsa sitem de etse 2 dakka sonra yalakalığı bile abartmadan onayı iltifatları kapacak.

belli ki 1,5 gün tamamen başbaşa kalınca sıkılmış hanım efendi bana paslamaya çalışıyor. sıkılmış annesi. e çıkın gezin! sanki mersin'in yabancısı. herşeyi ben yapayım ama iltifatları onaylamaları kendisi alsın tabi.