O kadar saçma şeylere endişelenen bir insan ki; aslında bir şer bir kavga bir gerginlik olumsuzluk arıyor sürekli.

Market alışverişinde bantta ilerleyen malzemeler için bile abartılı bir endişesi var.

Ya bir sonraki müşterinin aldıklarıyla karışırsa???!!

Ya sonraki müşterinin aldıklarını bize ödetirlerse???????

Kasaya gelince aşırı acele eder aslında, bir telaşla beni bile kolumdan çekiştirir hadi diye. Kredi kartını geri alacağımı hatta vermem gerektiğini bile anlayamaz çeker kolumdan şımarık bir velet gibi! Hadi çabuuk hadii!

Bizim malzemeler geçip bitinceye kadar aşırı bir endişeyle de kırk kere aynı şeyi söyler. Artık insanın sinirini oynatacak kadar!

Tamam dersin araya ayraç koydum. Gene sorar. Duramaz kasiyere sorar onay alır ama yetmez bana tekrar tekrar sorar! Kendisi aşırı zeki ama biz özellikle de ben gerizekalıyım.

üstüste sorar teyit alır ama kesmez, illa beni itekleyerek o tarafa geçecek, ürünleri kontrol edecek, bant nasıl ilerlerliyor bakacak, düzeltecek! Kendin koy o ayraçı o zaman!

Gene yetmez, bizim ürünler geçip bitinceye kadar sabırsız endişeli ve sinirli şekilde defalarca bana sorar, ben salak ve yalancı olduğum için güvenmez kasiyere sorar bir kaç kere. Arada da durmak istemez daralıyormuş çıkışında durur kasanın. Daha ürünler bittiği zaman ısrarla yineler oradakiler bizim değil! Nazlı sen söyle oradakiler bizim değil!

Daha kasiyer tutarını söylemeden endekse bakarken annem bizimkilerin bittiğini anladığı an hadi diye söylenmeye başlar. Hadi yavaşsın çabuk! Yorulmuş o!

Kolumdan tutup çektiği bile olur; ya bi dur anne kartı alacam!

Anlamaz ki? Yorulmuş yaşlıymış o hiç düşünmüyormuşum!

Her durumda suçlanacak birşey bulur, bir kusur bulur bana!

Sen git banklara otuur!

Olmaz. Beni tek başıma bırakırsa ya kötü yola düşerim 1 dakika bile dolmadan ya başkasının ürünlerini öderim ruhum duymaz! Onun gibi zeki bilinçli ve dikkatli değilim ki!

Tabi kaç kere telefonda kandırmaya çalışılan kendi değil! Kaç kere kapıya gelen satıcının kazığını yiyecek olan da değil!

Şimdi yeni endişesi benim kredi kartımı bankadan almam. Ben evde yokken kurye gelmiş annem kapıyı açmayınca dönmüş, bana da mesaj geldi. Eee şimdi ne olacakmış nasıl alacakmışım?????

Bankaya uğramam gerek.

Ben de geleyim de bari vermezler belki sana!

Benim kartımı niye bana vermesinler?

Ne bileyim vermezlerse ya.

Sen napacaksın ki!

Ben napar eder alırım!

Kime soracaksın?

Birine sorarım.

Kime.

Memura annecim!

Ama hangisine?

Fark etmeeez.

Şimdi direk kime soracakmışsın.

Bir memura anne bir memura.

Ay tamam ama hangisine kaç kişi çalışıyor orada? Belki her biri başka şeyde çalışıyor bilmiyorduur!

Ay sanırsın Kafka kitabı okumuş! Bir kart almaya gidip bürokraslde kaybolup kötü yola falan düşeceğimi hayal ediyor! Gece uyku tutmamış o kadar endişeli! Klme sorulacakmış?

Ya telefonda şubeye gidin dediler ya birine soracam işte ne var bu kadar büyütecek?!

Ayyy sana iyilik yaramaz ne rahatsın ya!

Ne yapayıp endişeden hasta mı olayım, acaba kartı kime soracağım diye!

Aynı şeyleri o kadar çok soruyor ki sinir eder insanı!