Sabah sabah en sevdiği iki şey; sürekli kötü şeylerden bahsetmek ve bana iş yıkmak. Her sabah büyük bir azim ve şevkle yapıyor.

Ta 6 sene önce alışveriş için girdiğimiz bir dükkandaki bir adamla konuşmasına dönmüş. Zort diye. Benden de hatırlamamı bekliyor. Saçma biriyle saçma bir konuşma.

Hafızası çok iyiymiş işte onun asla unutmazmış!!

Belli çok iyi! Hiçbir eşyanın yerini bilmez bana sorar. Nazlıı deterjan nerdee? Nazlıı tuvalet kağıdı bittiii nerdee?

Bilmemek bir yana tahmin bile edemez. Saçma sapan yerlerde arar. Deterjanı benim giyinme dolabımda bile aramışlığı var!

Tarif etsen de anlamaz illa alıp eline vereceksin göstere göstere. Ama bir daha gerektiğinde gene aynı şey! Deterjan temilik bezi gibi şeyler nereye konur??? Koynuma mı alacağım???? Kendinin de bana öğrettiği gibi lavabonun altındaki dolaba konur. Ama asla bunu anlayamıyor.

Herşeyi nerede diye bana soracak, bulamayacak ve illa ben verecem eline.

Hani aşırı zekiydin? Fil hafızan vardı???

Ya 20 yıl oldu şekeri tuzu ekmeği azaltalı hala öğrenemedi! Bazı işgüzar sabahları hala şeker atmaya çalışıyor çayıma.

Nazlııı 7 kaşık mıydı 9 muuu?? Dur ben 10 atayım!