Hep diyor sabahları evden bir sinirle çıkıyormuşum, en şaşkın en masum hallerini takınarak!

Alışkanlık, öğrenilmiş davranış!

Her sabahı bizi azarlayarak geçirmemiş gibi biz büyürken! Özellikle de beni sürekli eleştirip azarlamaya bayılırdı. Ablama 2 derse bana 3 derdi belki 5!

Daha göünü açtığın an insan mutlu uyanmaz mı? Ben uyanamadım! Bizden önce kalkıp evin içinde sigara içerek ve söylenerek dolanırdı her zaman. Nasıl mutlu uyanasın ki!?

Ablam gibi bir tarafını kör etmiş bir ahmaksan o başka. Aynı anneciği gibi işine gelmeyeni görmezden gelme uzmanı ama sorsan dünyanın en hassas insanı! Ama ne kendini savunabilir ne hele ki beni!

Annemin şıracısı yani!

Ben bişey iddia etsem, işine gelmeyen bir fikrimi çürütmeye çalışsa, bi şeyi reddetmek için bahane arasa bilir ki bozacının şahidi şıracıdır ablamdır.

Ablana soralım!

Biliyor kendisinde korkusundan daha doğrusu eleştiri azar gibi şeylere maruz kalmamak için kız kardeşini pişkinlikle satacak ve yalaka olduğundan anneciğine şirinlikler yapıp sarılıp beraber zafer kazanacaklar! İkisi de o kadar farkındaki bunun, ablam azcık utanıp gözüme bakamazdı bir süre ama annem büyük bir sevinçle beni yalancı, hatalı çıkarttığı, isteğim kabul edilmediği için memnun; kazanmak içln her yol mübahtır bakıklarıyla sevinç kahkahaları atardı=yapay yapay!

Doğru dürüst gülemeyen hiç espri anlayışı olmayan bir insan çünkü! Sadece göstermelik güler.

Bize de aslında sadece tebessüm izinlidir; öyle kaltak gibi gülünmez!

Yasaklamak izin vermemek emir kipli konuşmalar yapmazsa= tutucu yasakçı anne olmaz, o modern bir anneydi. Bunlar yerine türlü dolambaçlı yollarla psikolojik oyunlar ve baskılar yapardı ... .