Faturaları, belgeleri yani üstünde isim adres falan yazan kağıtları yırtıp atmayı öğretti annem. Aslında doğru ama.

Tabi ki felaket senaryoları anlatımı eşliğinde!

Geçende çantamda birikmiş faturaları ayıklayıp, yırtıp attım. Misafir tuvaletinden devşirdiğim banyomdaki küçük çöp sepetine.

Tabi ki görmüş; işi gücü tüm eleştirelliğiyle beni gözetleyip bir hatamı bir kusurumu aramak.

Hayaliyse büyük bir hatamı, kabahatimi bulup bunu bana karşı kullanmak, sürekli başıma kakmak!

Sinsice girmiş banyoma, çöpü karıştırıp kağıtları alıp incelemiş!

Nereden mi anladım?

Geri çöpe atarken döküp saçmış etrafa. Ben eminim temizliği kendim yaptığım için dikkat ediyorum annemse nasılsa artık kendi yapmıyor hizmetçi kölesi ben yapıyorum diye rahat davranıp her şeyi etrafa saçarak yaşıyor.!

Mutfaktan banyoma kadar hansel ile gratel'in ekmek kırıntıları misali ufak kağıtlar saçmış!

Bu ilk değil.

Bana gizli bir aşk mektubu falan geleceğini sanmıştı!???

1960 lardayız ya!

Kendine çooook gelirmiş de herrrrkesss aşıkmış da ondanmış!