Her hafta sonu aynı plan.

Nazlıı, hafta sonu yazlığa gidelim de temizlik yapalım!

Millet gezmek, eğlenmek, dinlenmek, eş dostla vakit geçirmek ister, bizimkisi sadece temizlik yapmak.

Hem de öyle çoğul konuştuğuna bakmayın kendinin bişey yaptığı yok!

Anca bana emir verir, hiç acımadan kimyasallar kullanmamı bekler ya da tavanlarda yerlerde gezinip yanlış hareketler bile olsa sürünerek kendimi paralayarak temizlik yapmamı!

Diyelim kendi de mutfak tezgahını silecek;

Nazlııı bezler nerde???

Nazlı bezler yok?

Hani nerde yok? Başka yere koymuşsun!

Hiç bişeyin yerini bilmez, anlamaz, bulamaz!

Lavabonun altında dersin giysi dolabında arar hatta eline bir tişört geçirip bunu toz bezi yapayım der! Ve bu tişörtlerden hiç biri kendinin 10-20 yıllık pörsümüş tişörtü olmaz da benim yeni hatta üstünde etiketi bile duran tişörtüm olur!

Tut ki bez buldu, ben bulup eline vermişimdir!

Sonra deterjan sorar.

Nazlııı burayı neyle sileyimm?

Nerdeee?

Bulamadım nereye koymuşsuun???

Sanki temizlik malzemelerine aşığım ve saklamışım! Ya da çok akıl almaz yerlere koymuşum!

Nazlıı durulama bezi de lazım?

Bununla mı sileyim???

Tavabonun altına konmaz mı deterjanlar??? Annem gidip üst raflardan yüz yıkama jeli, tonik, ağız çalkalama suyu, makyaj temizleme ürününü falan bulur gelir!! Asla şişelerini öğrenip ayırt edemiyor bırak yerini bilmeyi!

Herşeyi çocuğa verir gibi eline vermen lazım.

Gene de soracak yanılacak bahane bulacak bişey bulur?