Bu yarıyıl tatilimi de kaprisli, dırdırcı, memnuniyetsiz, surautsız ve mızıkçı valideciğimi memnun etmeye harcadım!

O kadar düşünceli ve anlayışlıdır ki tam arkadaşlarla buluşacağımız zaman yemeklere bomba gibi sarımsak koyar! Aklı sıra beni engelleyecek! Hani zaten akşamdan banyo yapmaya gerek olmadığını iddia ederek saçım kötü çıkamam dememi sağlamaya çalışır!?

Hem hiç vakit ayırmayacağım kendinden başka insanlara hem de bana hiç arkadaşın yok ben çok popülerdim dediğinde sesimi çıkarmayacağım!

Saçın güzel yıkamazsın değil mi?

Saçın yağlanmamış geek yok banyoya!

Sanırsın hala 199 olardayız da kendinin soba yakması gerekiyor! O zamanki gibi beni soba yansın diye yalvartmak istiyor! Kendini üstün güçlü ve önemli hissediyormuş o zamanlar, nefret ediyor güneş enerjisinden!

Nereye gitsek ne yapsak memnun değil, uyumlu değil, sürekli dudak büküyor. Yetmiyor ufak ve sürekli kaprisleri bir de gene odama göz koydu!

Ne güzelmiş ısınıyormuş sıcacıkmış! Sanki daha önce kalmadı?! Gürültülü desem hatırlatmalar yapsan da hep başa sarıyoruz.

Bi bakıma kendini deniyor herhalde; bakalım her istediğimi yaptırtabilecek miyim????