Bi komşumuz var, çok anaç bir tip. Uani gençten, evli, çocuklu ama mizacı, hitap şekli öyle.

Gıcık oluyor annem! Niye mi bana canım diyormuş! ??? Sanki ben küçükmüşüm! Sanki kendinden gençmişim!

Ben bi kere kesinmiş ondan büyükmüşüm??!!

Bana saygısızlık ediyor diye düşondüğünden değil haa!

Kendini benden büyük görmesi dokunuyor anneme!

Tabi ben kendimi genç hissederim sonra. Oysa değilim! Zaten ne haddime genç hissetmek?! Yaşlı hissedeyim ki bir an önce evleneyim!

Bi gün yine bana merhaba canım diyor, aslında isim hafızası yok diyedir.

Annem atılıyor;

Nazlı'ya canım diyorsun ama senden yaşlıdır o! Neredeyse kırk!

Ay maşallah hiç göstermiyor! Siz ailecek genç görünüyorsunuz demek olduğunuzdan teyzecim!

Annem mest. Anlatıyor zaten daha yeni geçmiş altmış yaşını!????

Yapma ya?! Ha hah ahaha! Ben kırk sen altmış?!

????

Daha 35im ayol anne!

Neyse de!

Niye neyse? Sen kendi yaşını küçültüyorsun da niye benim ki büyültülüyor!?

Ay valla çok çıtırsınız anne kız!!

Kendisi 42 yaşındaymış, pek göstermiyor ama zaten isim unuttuğu için herkes canım cicim, biraz da anaç falan bir tavrı var.

Ne hakla bana küçük muamelesi yapar ama tabi!? Ben ki neredeyse 40 olmuşum! Ama anneciğim daya yeni geçti 60'ını!??? 66 ayol 66!!

Sanki beni 20 ablamı 17 yaşında doğurmuş!