Daha evvelsi gündü tartıştık.

Normal söylersem aklında kalmıyor, hiçbir zaman. Ben de büyütüp sinirleniyorum. Bazen Nazlı kızar şimdi diye hatırlar.

Gene en sevdiğim ve pahalı olan parfümü almış eline fısfıs fıslayarak evi turluyor!

Kendi parasıyla alınmış olsa çok bilir kıymetini. Ama ben almışsam, çok seviyorsam, ya da hatta pahalıysa bir an önce kurtulmak ister o şeyden her neyse!

Ne emeğime ne parama ne zevkime zerre acımaz. Büyük bir zevkle ona buna verir, verilecek bişey değilse çabuk bitsin diye tuvalete sıkar falan!

Ya niye sıkıyorsun anne oraya buraya!

Bitsin diyeee.

Ya geçen gün dedim ya sana sıkma! Pahalı! Seviyorum! Aksini mi söyleseydim!

Bu o değil bu dandik olan!

Değil bu benim sevdiğim ve pahalı olan!

Değil bu ucuz! Sanki bilmiyoruz!

Bilmiyorsun! Estee Lauder bu! Pahalııııı!

Değil bu ucuz dandik olan bitsin diye sıkıyorum hergün!

Ay beni delirteceksin anne! Pahalı olan bu sevdiğim!

Değll işte uyduruk!

Bu mu uyduruk? Bizde uyduruk parfüm yok artık yok hapşırtıyorlar diye almıyorum ki! ikisi de pahalı, bu en pahalısı!

Bu mu?

Ya ikl tane oda parfümü var evde niye sıkmıyorsun onları???

Nerde?

Girişteki sehpada işte sen dedin.

Bu bitsin diye ben de.

Niye bitsin bitmesin! Seviyorum dedim ya pahalı dedim!

Aman be ne bileyim ben!

Ya daha evvelsi gün aynı şeyi konuştuuk!