Elinde sigarayla gene geldi, yanıma oturdu, konuşuyor!

Dalmış konuşmaya gitmiş, bir şevkle elbette olumsuz şeylerden bahsediyor.

Ters bakmam falan nafile.

Söyleyince de ben düşüncesizlik etmiş oluyorum!

Yani o beni bile bile zehirleyebilir ki gerçi inanmıyor sigara dumanının zarar vereceğine ama!

Ama ben sesimi çıkaramam.

Diyelim ki gerçekten zararsız sigara dumanı ama sırf hoşlanmıyorum diye dikkat edilmez mi? Konuşmaya daldı mı yeter! Hiç bikey düşünemiyor.

Tabi anneme hoşlanmıyorum demek yetmez, yetersiz bir ifade. Kendi en çok nefreten etmekten hoşlandığı için!

Benim de böyle ifade etmem gerek.

Ama o zaman da amma da büyüttüm .ok dramatize ettim oluyor!

Oysa aynı kendini taklit ediyorum.

Market kasasında otlu peyniri görünce öfkeden başı titriyor, sanırsın sevdiği birini otlu peynir yüzünden kaybetmiş! Alıp fırlatacak neredeyse!

Seni taklit ediyorum deyince de böyle yapmadığını çok doğal ve doğru bir tepki verdiğini lddia eder.