Böcek girmiş içeri.

Peşine düştüm ama adeta böceği savunur gibi sürekli önümde dikiliyor.

önce gazete bulacam diye masaya yöneldim, önümden ağıııııır ağır yürüyor.

Söylememe rağmen hiiç hızlanmıyor.

Zar zor ulaştım gazeteye bu defa da onu daha okumadın buna daha bakmadım şunun bulmacası i.inde mi diye oyalıyor.

Ben acele ettikçe oyalıyor.

Napacan ki?

Bi saattir böcek böcek diyorum napacam???

Neyse sonunda bir gazete kaptım kapmasına ama gene önüme düştü. Koridorda çünkü biraz geç kalmsam odama girecek.

Ama annem düştü önüme resmen beni engellemek için.

Ben acele ettikçe o yavaş hareket ediyor, çekilip yol vermiyor da.

Ya anne bi çekil!

Hı? Ne acele ediyon?!

Ya bi çekiiil!

Ne o? Napacan onu?

Böcek böceek.

??? Napıyorsun!?

Ya anne bi yol versene!

Niyee?

Ayyyy! Odama girecek odama!

Aman girmeyiz be! Yedik odanıq

sen değil! Böcek anne böceeek!

Ne böceği???

Ya bi yol ver de öldüreyim.

Hani nerde???

Ya bi çekilsene! Ayy böceği savınur gibisin!

Ben görmedim hani nerde?

Ayy ay !

Zorla ittirip de geçiyorum! Anlayamaz böyle acele hareketleri saçma bulur!

Eskiden böyle değildi tabi. çok tez canlı, hareketliydi. çok hızlı yürür bizi geçer, dönüp beklerken sinirlenip azarlardı. Mutfakta da bie çarpar dururdu, çekilin ayağımın altından! Ne kadar yavaşsınız! Derdi.

şimdi değişti yaşla beraber. Ama hızlı hareket edebilmeyi dahi unutmuş, anlam veremiyor.

Merdiven bile inmemi istemiyor, kendi gibi inemem sanıyor. Tek tek inecekmişim basamakları!

Tabi sonunda böcek odama girdi. Annem de rahatladı adeta. Hala ben görmedim diye iddiada. Annem görmediyse yoktur.

Hah odama girdi lşte!

Hanii ben görmüyorum!

Gözlüğün yok ki!

Ne alaka, yok böcek falan!

Hala koridorda ilerliyoruz ama kaplumbağa hızında. Resmen odama ilerlememi engelliyor ya.

Aman sanki nolacak?

Koyun koyuna mı yatayım böcekle yaa!

ittirip de geçtim yakaladım öldürdüm.