Biz yiyemeyiz!

Yiyemeyiz, yapamayız, gidemeyiz, alamayız!

çook duyduğum şeyler annemden. Kendince mantıklı sebepler var ve bunlar yeterli.

Mesela lüks görünen bir mağazaya giremeyiz, pahalı kozmetik satan bi mağazaya da. Ama ablam girebilir de satın da alabilir. Niye aşağıysak bu kadar.

Anneme göre çok mantıklı bu!

Geçen kış bi boşlukta ablamlara gitmiş, beraber bi avm'de geziyorduk, ablam sevil miydi tekin acar mıydı öyle bi mağazaya girip parfüm bakacak.

içeri girmemizle annemin bana yapışması bir oldu. Sımsıkı girdi koluma.

Memuriyetten midir acaba dar gelirli olmanın yol açtığı bi fobi ya da aşağılık kompleksi mi? üstelik kocasız!???

Ben bişeylere bakacağım annem beni bırakmıyor, sımsıkı dolanmış koluma; biz alamayız diye telkin ediyor!

Bakmama bile tahammülü yok. Alamazmışız. Niye paramız mı yok? Aaa kocamız yok. Biz aşağı tabakadanız???!

Ablam anne gel bu parfüm nasıııl demese bırakmayacak kolumu.

Sanmayın ki ablam beni cendereden kurtarmak için diyor. Nerde onda o duyarlılık yaa??

Ruhsuz bir robot gibidir. Annemi bilmez gibi davranmak da hoşuna gider.

Ona göre anne kız birbirine sokulmuştur ne güzel???

Annem korkuyor bu tür mağazalardan. Parası mı yetmez diye, erkek yok evde diye hak mı etmiyoruz???? Bellisiz.

Ben de yılbaşı yaklaşırken kendime kofre bi set almıştım. Hani bi ruj bi kalem gibi bişeydi.

Tabi öncesinde ben bakınırken dibime gelmiş bakmamı istemeyen laflar ediyordu. Yani bakamam bile! Sanırsın Monaco jetsetinin mağzası?! Biz alamayız diye telkinde. Bir kez daha kopuyor bendan ablama gidiyor.

Ha ama ablama alamayız demiyor hiç!

Pahalı parfümlere bakıyor ablam ama annem bırak alamayız demeyi öve öve bitiremiyor parfümleri, kızına en iyisi yakışırmış!

Ben evin beslemesi, hizmetçisi falanım ya! Bana yaraşmaz, ben kimim ki??? Kocam bile yok! Aşşağılık Nazlı!

Daha kasada da dibime gelip ne aldın kaça ay çok pahalı biz alamayız biz alamayız telkinleri.

Sonra söyleyince de o kadar güceniyor ki, hem suçlu hem güçlü. Yani ablamla bana çok farklı davrandığının belki farkında değil.

Neden ablam 400 liralık parfümü alabiliyor da ben şurada 150-200 liralık bişeyi alamam kafasında olacağım anne??

Biz niye alamayız? Paramız mı yok??? Kocamız yok diye mi hak etmiyoruz?? Yoksa özellikle ben mi hak etmiyorum???

-......

Bu biz yiyemeyizi de benzer.

Kendinin belki 40 yıl önce tadıp beğenmediği bişeye düşman ve ben hayatımda asssssla ağzıma sürmeyeceğim! Mesela otlu peynir!

Yani öyle ağzıma sürmeyeceğim ki adeta bekaretim gibi önemli şekilde korumalıyım!

Bu kez gene peynir ama farklı. indirim vardı bir denemek istedim attım sepete.

Kasada bunu fark eden annem; önce bu nedir diye sordu açıkladım.

Ama kafayı biz yiyemeyize takmış! inadından alnındaki damar şişiyor! Ne bu avrupa peyniri merakıymış???

Sanki Türk peyniri mi yediriyorsun! Ay saplantılı değişikliğe düşman tabi kendi karar vermedikçe!

Sürekli aynı şeyler yenecek! Yenecek peynir belli benim ne haddime!

Münakaşa çıkıyor tabi. Ben denemek istiyorum diyorum annem biz yiyemeyiz

demekte ısrarcı. Nasıl öfkeleniyor.

Böyle durumlarda inadından etrafı da önemsemez.

Ama ben yumuşak karnını bilirim. Konu paramız mı yok durumuna geldi mi inanılmaz gücenir! Asla pintilikle suçlanmaya tahammülü yok!

Ay ben alacam kendi paramla merak etme anne!

Dar gelirliliğin verdiği bi fobi sanki; pahalı olması muhtemel şeylerden ölümüne korkmak!