Bi yerden dönerken çok rüzgar var diye arkama saklandı. işin traji komiğl bir de kemerime yapıştı. Tabi önünü de göremiyor, peşim sıra yürüyor.

E kaldırımın ucuna gelince ne başlar?

Yol! Ee yola gelince napılır? Bodoslama yürünür mü? Durulur, sağna soluna bakılmaz mı?

Ben de durdum, bizim ki de sanırsın çok hızlı yürüyormuş da aniden durmuş gibi; ki insanın kemerine 52 kiloluk annen yapışır, adeta asılırsa hızlı yürüyemiyorsun, bir de acayip rüzgar var üstelik; kütt diye bana çarptı, çarpmak ama nasıl var gücüyle beni itiyor. Bir yandan da yürüsene niye durdun diyor.

Ya yol var yol! Anne itekleme arabaaa!

çok komik gören ya da izleyen için, ama bana öyle gelmiyor!

Hala hadi diyerek abanıyor sırtıma!

Artık bir hışım dönecem öyle yapışmış ki dönemiyorum doğru dürüst!

Resmen yolda itiş kakışlı münakaşa ediyoruz.

Rüzgar varmış, göremiyormuş, iyi nefes alamıyormuş, ben de yürümüyormuşum, bir an önce eve varmak istiyormuş artık çok da yorulmuş.

Yani ben de o an dikkatsiz olsam ezilip gebereceğiz. Ya geniş ve yoğun bir yol değil, ara sokak, ama salak insanlar evinin garajından çıkarken bile hız yapıyor.

Bi keresinde karşı siteden çıkan bi araç nerdeyse anneme çarpacaktı.

Böyle itiş kakışlar bir de annemin asıcak-soğuk algısına göre hareket etmek istediği zamanlarda olur.

Sabit fikirli olduğu için , kendi ne zaman sıcaklanır ya da üşürse ayyynısının tıpkısını benim hissedeceğimi sanır, ya da bekler.

Bana zorla bikey giydirmeye çalışmak daha zor tabi, ama ısssrarla sırtına koyar!

Fakat çıkartmak daha kolay; yapışır yakasına fakan soydurmak için uğraşır.

Dellrtir insanı bir de haykırır çok sıcak diye. Sen sıcaklandın belki ben sıcaklanmadım??? öyle bişey olamaz!

Annem karar verecek buna!

acıktık biz. üşüdük biz. sıcalandık biz. bize yeter. biz istemeyiz. biz sevmeyiz. ...... biz biz biz. sanırsın kızı değil klonuyum! ve ya emekli yaşlı kocası.
kendi istiyormuş köye yerleşmek ama ben engelliyormuşum, ya da yazlıkda yaşar gidermişiz, hem kediler doyarmış. ama ben dönelim diyormuşum!!

ne kadar vicdansızmışım! hiç acımıyormuşum kedilere, sevgisizmişim!!

işte beni suçlayabileceği bir mesele daha!!

se ya. sen bana acımıyorsun! bana yok vicdanın!
ben miiii????
sen ya. o kadar yolu ben nasıl gidip gelecem her gün??? sonra diyeceksin ki geç geliyorsun!!
aman mecbursun da sanki gitmeye otur!!
tabi. işsizken bildin değerimi!! eleştirip durdurn, başıma kakrın!! şimdi sokak kedileri için feda edeceğim kendimi ne güzel!!