Yetmedi önünde sehpalar tabureler. Her gün çekiyorum geri koyuyor yerine.
Söylesem de nafile ama onun yeri orası!

Zor oluyor abuk hareketler yapmak zorunda kalıyorum!
Napayım kızım başka yer yok onların yeri orası!
Ayyy ay!
Ne ay? Napayım?
Ben napayım? Abuk hareketlerle belimi sakatlayayım külüstür sehpalar için???!
Ay ne külüstürü ceviz onlar ceviz! şimdi bulunmuyor ondan!!
Benim yedeğim mi var? O zaman fişleri kendin tak çıkar!
Aa? Ben nasıl yapacam benin fıtığım var Nazlı!
Benim de mi olsun istiyorsun? Ha? Ben de mi yamulayım?
Ne alakası var kızım?
Ne alakası mı var? Ne diyorum ben iki saattir? Bu zımbırtılar yüzünden abuk hareketler yapıyoruuuum!
Yapmaa?!
Ayyy ay! O zaman fişi kendin tak ya da şunları kaldır? Ne istiyorsun sakat mı olayım ha?
Niye belin mi ağrıdı?
Ağrımadı ağrımasını mı bekleyeyim? önce hasta olayım sonra düşünürüz!!

Aynı sigara gibi sehpa ve tabure de bağımlılık. Lazım olurmuş. Anca bana tozunu aldırıyor!
Anlamıyor yani sehpa benden kıymetli!