merhaba,
yeni bir annemden inciler bölümüne hoşgeldiniz. evet yine şikayet edeceğim. şu yaşa geldim ben kendimi anlatamadım desem bunca yılda bir kaç kere tutmuştur, zira bozuk saat bile günde 2 kere doğruyu gösteirir demişler.
neyse. havalar hep soğuk gitti ya bu yıl. bahar bir türlü gelmedi. sonra durdur durdu aniden hava 5-6 derece ısındı. mersin en azından böyleydi.
hatta daha fazla da ısınmış olabilir.
tabi bizim evde ısı hissetme ve ne giyeceğine karar verme yetkili müdürü annem.
duramıyor karar vermeden karışmadan müdahale etmeden.
bu akşam bana diyor ki uzun uzun havadan konuştuk tabi. ne kadar ani ısındı diye.
bugün giydiklerim az mı gelmiş çok mu gelmiş terlemiş miyim üşümüş müyüm okulda üzerimi çıkartmış mıyım çıkartmamış mıyım. keşke yanıma şal alsaymışım, sırtıma dizlerime örtermişim
okulda başka bişey yemiş miyim? tuvalete çıkmış mıyım??
öğrencilik yıllarıma dönüş. = tuvalet meselesi.
evde çıkıyorum ya ben.
yaa. ne zaman?
ay sabah anne.
35 yıldır dipdibeyiz tuvalet meselelerimizi mi bilmeyeceğiz. ama o kadar farklıyız ki illa da kendi gibi olacam. gece yarıları tuvalete kalkacam falan....
okul değil sanki gitiitğim yer. ben öylece oturuyorum. zaten her sabah bana torbanın içinde yiyecek vermek için çırpınıyor. hadi muz neyse, elma neyse. domates ne ya?
yermişim
çalışmaya değil oturup tıkınmaya gidiyorum sanki.
nasıl yiyeceğim anne bunu diyorum.
ağzınla. diyor gayet ciddi.
üstüm başım batar anne onu diyorum.
kağıt havlu vereyim!! hem terlersen silersin yüzünü.
silemem, en azından güneş kremi sürüyorum, çıkar. milyon kere aynı ama aynı konuşmalar geçiyor ve asla tahmin edemiyor diyeceğimi.
silemem güneş kremim çıkar.
haaa!!?? yenilersin.
bunlar geçti kek, börek, pasta vermeye çalışıyor. çalışmaya değil kermese gidiyorum sanki. azıcık da değil koskocaman paket. öğretmen arkadaşlarıma verirmişim, ben yaptım dermişim!!
tabi belki bi akrabasına falan beni alacak çıkar. yaranmak lazım.
kendi çantam zaten ağır, bir de poşet. bir de çirkin poşetler ki.
çantama da koydurmuyor ezilir diye elimde poşetler dolanacağım öyle.
ben galiba 3 beyazı hayatımdan çıkarmaya başlayalı 10 yıldan fazla oluyor ama annem bunu da kabul edemiyor. kendinin kilo alma sorunu yok ki. kendinde yoksa başkasında da yok. ya da anlamadığı için.
sen az yersin öğretmenlere ver aa müdüre çık ver.
arada sırada olsa neyse. eve pastahane açmış gibi her gün elime tutuşturacak şey var. geçen de kısır verdi. hangi ara yapmış bilmiyorum. yermişiz.
pikniğe mi gidiyorum evciliğe mi??
ısı meselesine gelince. tüm akşam havadan, benim kıyafetlerimden konuştıuk. annem konuştu ben cevapladım. belli düşünmüş yine herşeyi karar vermiş belli.
nazlı ne giyecek?
yarın çok kalın giyme o zaman nazlı. sıcaklamışsın.
merdiven çıkınca diyorum ya.
dinlemiyor o kendi düşüncelerine daldı, ne giyeceğime de karar verecek ama kızına hiiiiç karışmayan modern anne kendisi hiç karışmaz hiç. böyle plan yapar ya uymayınca sinirlenir surat asar. belki ben onu giymek istemiyorum. ama annem herşeyi düşünmüş annem çok mantıklı annem herşeyi düşünür benim o salak kafamı yormama gerek yok işte.
yeşil ceketin var ya hani şuraları işli, en iyisi onu giy.
eskidi o.
eskisin giyilmez mi yasak mı?
iyi durmuyor diye diyorum anne!
durur!
eski moda duruyor.
amaaan sanki, defileye mi çıkacaksın? bize moda ne gerek?!
bana gerek!
ay niyeymiş o?
gencim de ondan zevkliyim de ondan!
aaman sana iyilik yaramaz zaten!!
biliyorsun yaramaz yapmaya kalkma o zaman.
bula bula başka ceket kalmamış nuh nebiden kalma ceketi giydirecek. susuyor aniden. bu demek ki ben sana giydirmesini bilirim!! sabah zorla giydirmeye kalkacak.
sanmayın ki o zorlama fiziksel.
fiziksel şiddet baskı bizde yok. yasak -caksın -ceksin gibi yaptırımlı cümle sonları da yok. o zaman modern olmayan eski kafalı yasakçı baskıcı anne olur.
ama dibine kadar psikolojik baskı serbest!!
daha akşam yatarken
hava çok sıcak ha nazlı.
hımm.
çok sıcaklandım ben gündüz de gece de.
evet olabilir anne.
hı. yatarken ne giyeceksin eşofman mı?
pijama takımı var ya.
hah. iyi. hangisi ördekli olan mı?
?????
var ya hani ablan aldığı.
kalın o ama.
yok o kalın değil ki. tam onun zamanı onu giy.
hıı olur.
ha onu giy ama çorap giyme ha sıcak gelir!
olur anne.
ha iyi geceler. yatacak mısın biraz sonra?
yatarım.
hadi o zaman kapat da yatalım.
annecim saat 21.45.
ee. ne var ki televizyonda hadi yatalım.
ben bu saatte uyuyamam.
iyi yatma uykusuz kal!!! allah allaaaah hiç iyilik yaramıyo hiç!!!
....
35 yaşındaki kızının gece yatarken ne giyeceğine ne zaman uyuyacağına çorap giyip giymeyeceğine karar vermek ve uygulamasını harfiyen, beklemek saçma değil de bana yapılmış iyilik.
benim kişiliğim zevkim algım beynim yok ki. bak ne güzel her şeyimi düşünmüş. o salak kafamı patlatmama gerek yok...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder