Laf sokma.
Niyeyse nerden icap ettiyse annemin iki eski arkadaşı geldi bize.
Tabi konu dönüp dolanıp bana geldi. Annem artık utanç duyuyor hala evlenmemiş olmama. Resmen.
Aslında bir sözlüm varmış! çok ama çok iyi bir adammış, çok ama çok saygılı, efendi, kibar, temiz, düzgün, işi gücü yerinde, akıllı, eğitimli, çok iyi bir gençmiş! çok iyiymiş çok!
Serdar'ı kastediyor. O kadar kompleks yapmış ki sözlü diye yalan söylüyor. öyle çıktılar mı diyecekmiş yok!! Yakışırmıymış hiç!???
Tabi hanımların yüzü gülüyor ilk anda. Sonunda bir bekar, bir özgür daha hapse düşecek, cendereye girecek ve her Türk kadının sorumluluğu, mecburiyeti olan artarda doğum ve kocayı çekme işlerine hayatını adayacak! Sonra mutsuzluğun acısını ev işleri, çocukları yönetmeden çıkaracak ve nasılsa kendi çocukları olan evlatlarını azarlayarak rahatlayacak! Nasıl? Güzel dii mi?

Ama ikte Nazlı istemedi! Diyerek kadınları da şok ediyor, ki beni sorgulayıp yargılasınlar hatta keşke azarlasalar! Bi ders alsam da koşup gardiyanıma sığınsam, yalvarırırm beni al nikahına Serdar desem, kölen olurum desem!
Yani öyle anlatır ki mahsus Serdar bulunmaz hint kumaşı ama ben gerizekalı ve kötü bir insan olduğum için kaçırmışım izlenimi verecek. Yani annesi mükemmel, destekliyor, evlendirecek, damadını çok sevmiş ama aptal kızı kaçırmış bu fırsatı! Annesinde hiiç suç yok.