Banyodan çıktım, temiz çamaşır almak için çekmeceme yöneldim açtım. Bir de ne göreyim???
Hiç tanımadığım bir külot!
Gayri ihtiyari çıkardım, bakıyordum.
Annem her zamanki gibi elinde sigara evin içini turlayarak, sigara dumanını adeta eşit biçimde yaymaya çalışıyor!

Hah Nazlı komşu verdi, külotun düşmüş!

Evet anneme göre ben külotlarını düşoren biriyim! Oysa kendi asmaya ya da toplamaya bile çalışsa çamaşırları, muhakkak benimkilerden birini düşürür. Hatta portatif çamaşırlıktan bile! Alır çırparken hoooop aşağı uçar. Görmez de çoğu zaman. Sonra ağaçlardan balkonlardan komşulardan çamaşır topla!
Ben düşürmedim ki, der hep.
Neredeyse her düşen çamaşır benim sanılacak.

Benim değil bu!
Komşu getirdi ama seninmiş!

Hay Allahım yaaa!

Değil anne! Kimbilir kimin.
Aa senin değll mi?
Hayır diyorum ya!


Hem kimbilir nereye düşmüş, nerelerde sürünmüş, getirmiş çekmeceye bir de düzeltip, koymuş! Bari kirli sepetine at!
Yani cidden benim olsa orda burada sürünmüş pis külotu giymeme gönlü razı! Nerede o 90larda 2000lerin başında kafamızı ütülediği hijyen takıntısı???
Eser yok! Hem öğretti hem dayattı. şimdi tamamen reddediyor.

Ee kimin o zaman?
Ne bileyim ben?
Ama seninmiş diye verdi!
Annecim benim değil, ay komşu benden iyi mi bilecek don koleksiyonumu???
Aman tamam!
Tamam tamam da bu pis şeyi niye çekmeceye koyuyorsun anne?
Nereye koyacam ya çantana mı aaa??
Pis şey nereye konur?
Niye pismiş yahu?
Ayyyyy delirecem yaa niye pis diyor? Hem elalemin g.tünde durmuş, hem balkonlarda yerlerde sürünüş, elden ele gezmiş. Daha ne pis diyor!???
Haaa.
Haa ya. Benim olsa öyle balkonlarda sürünmüş giydirecen yani!
E giyme!
Giymeyecem zaten! Benim olmuş olsa farketmeyeceğim kirli olduğunu!