Sürekli beraberiz, eskiden ders çalışmama saygı duyardı şimdi o da yok. Her an burnumun dibinde. Biraz yüz bulduğu anda da senkronizasyon bekliyor ya da yatağıma uzanıp eskiden yaşadığı olumsuz şeyleri anlatıyor!
4blok ötedeki markete gidip dönünce yoruluyor ve ona yetiyor, bana da yetmeli; anlamıyormuş neden sıkılıyorum? işte evli olsam sıkılmaya vaktim de olmazmış kocam da belki hoş karşılamazmış gezmemi. Ne güzel olur diye hayal ediyor galiba; beni dinlemiyor kocasını dinlemek zorunda, ya da beraber iyice baskı@altına alırız. Yürüyüş bile yapmaz, evde ohhh. Yaptığım da bi halt olsa bari! Anneme göre hem plansız, hem gereksiz şeyler! Herşey belli bi düzende olmalı; önceden bilinir. O yüzden sıkılıp dışarı çıkmama hayret ediyor, anlam vermiyor ve karışıyor. Sanki çok acayip yerlere gidecekmişim gibi davranıp 15dkya bir arıyor bi bahane. Her zaman ki gibi tırnak makası, törpü ve cımbızlar kayıp. Kendi kaybediyor ama hep bana soruyor, ona göre hep bendedir. Benden alıp bir yere koyuyor hatırlamıyor. Genelde gazetelerle beraber sonra çöpe! Haydi yenisini alalım. Bu bi iş mesela ve beraber yapacağız! Kendime ayrı aldım sakladım, buldu, kullandı ve kaybetti. Ayda bir yenisi alınıyor.