Bir yere gittik, ablamlar, bir kaç kişi daha. Tabi dışarda yemek yemenin tüm stresini bana akıtıyor, yabancılara yansıtılmaz!
Sürekli dürtüyor, işaret ediyor, kulağıma sıcak hava üfleye üfleye konuşuyor. Uzaklaşmayayım diye de çenemden tutuyor!
Bütün yemeği annemin kulağıma sıcak hava üflemesiyle geçirdim, öyle ben başkasıyla konuşuyorum gibi bir düşüncesi de yok, sürekli dürtüyor, eliyle çekiyor kolumu.
Sanki sadece kendiyle konuşmalıyım; hem hiç sosyal değilsin diye eleştirir, hem bi yere gitmeye kalksam engellemeye çalışır gereksiz görür, hem böyle aile ortamında bile başkasıyla uzun konuşmama tahammül edemez.