Yarın dışarı çıkıp çıkmayacağımı anlamak için formül; yarın sarımsaklı bir yemek yapabiliriz nasılsa çıkmayacağız değil mi???
Diyelim yok ben çıkacam dedim.
Haa o zaman ertesi gün yapalım yarın çıkacağız madem! Der. Yani kendi de dahil olacak.
Hiç mi olmasın? Hiç demiyorum ama bazen de bırak değil mi, yapışık kardeş değiliz!
Mecbur söylemiyorum çıkacağımı. Kendi katılamayacaksa da başıma bir şey çıkarır vazgeçirmek için; temizlik gibi...
Ya da;
nereye gideceğiz ki?
Ben gideceğim anne.
Niye ne lazım ki, bişey mi alacaksın?
Hayır yürüyüş için.
iyi ben de gelirim, beklerim seni bi yerde oturup!
Anca 10dk bekleyebiliyor, sonra sıkılıp endikelenmeye başlıyor ona göre yarım saati geçti çünkü!
Zaten evden yarım saat uzak kalsa yetiyor; sonra sıkılmaya, yorulmaya ve şikayet/nefret etmeye başlıyor! Söylenmeler...
O yarım saati aşmasın sıkıntısı geçmişse, sınırlar aşılmışsa ayrı; o da ablamlar ya da teyzemlerle çıkmışsak. Yoksa dönelim bile der, insanın evi gibi yokmuş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder