Tabi sevmediğim bi adamla evlenip, vasıfsız bir ev kadını gibi eve kapanıp teselliyi ayy hayatın manasını tıkınmakta bulmalıyım!!
kendininkine ne denir ya; hep aynı şeyleri yapıp aynı şeyleri konuşmak, mümkün olduğunca evden çıkmamak, mümkün mertebe az kimseyle görüşüp hayatını yemek yemeye ve tv izlemeye adayıp, kızını sevmediği bir adamla evlendirmek için çalışmak...
Bana istemediğim bişeyi yaptırmaktan zevk alıyor, mücadele seviyor,adeta kendiyle yarışıyor; bazen sırf bu kendine ve bana meydan okuma için diyorum beni istemediğim bir evliliğe sürüklüyor...
Ta çocukken böyleydi; bayılırdı beni zorlamaya, inadımla yarışmaya, napıp edip kırmaya, ama esasen mecbur bırakmaya; bu çocuk da böyle diye kabul etmez kendi değil ben inatçıyım ve muhakkak annemin dediklerini yapacağım en basit şeylerde bile..
Hani renkler ve zevkler tartışılmaz diye annem buna da karşı; öyle söylemiyor tabi. Sevmediğim bişeyi bana yedirmek mesela, bi şekilde yedirdi mi benim mutsuzluğuma falan aldırmaz başarısıyla gurur duyar bi ifadeyle dolaşır. Dediğim oldu der gibi.
öyle ki türlü yol dener, iknadan dırdıra senin iyiliğin içinden, biriyle kıyaslamaya, kıskandırmadan tehdide ve zorla ağzına sokup yutman için uğraşmaya kadar.
Misal; ben süzme bal anca yerim az da olsa annem petekli sever ve ben de öyle sevmeye mecbur ne mahkumum!! çünkü annemin doğruları kesin doğrudur.
Midemi bulandırıyor ama;
bişey olmaz (bu umrumda değil demek);
yiyemem ben bunu ekmeğe süreyim akıtayım bari;
hayır ağzına sokacan öyle yenir, sert yerini tükürürsün...
Ben yemek istemedikçe devam; zevk alıyor yemek yemek kadar. Mesela bir önerisini hemen kabul ettim mi adeta hayal kırıklığına uğruyor. Cidden; daha küçükken ağzıma zorla sevmediğim şeyleri soktuğunu bilirim, nasıl sümkürürken burnumu koparır gibi sıkıp, kafamı çekmeyeyim diye iki eliyle kafamı suratını preslerse ağzıma da öyle sokardı; beni ağlatırdı ama hep benim yüzümdenmiş iştahsız ve inatçıymışım!!
Birisi bırak istediği gibi yesin demişti tabi o da düşman ama olmazmış böyle en doğrusu ve iyisiymiş ama ben iyilik bilmezmişim napsınmış o da ağzıma zorla tıkarmış. Ohoo ben ne psikolojik baskılar gördün dilim gücüm yetmezken... Dünyanın en şişman kızı olsam annem beni zayıf bulur, 73 kiloyken bile şişman bulmadı; annem tersine anoreksik!! Aynaya bakınca kendini değil bana bakınca beni zayıf buluyor ha bi de kötü huylu! Ama işine gelmeyince götün büyük, götünü büyük gösterdi der
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder