Annemin bayıldığı, planlar yaptığı, hayaller kurduğu müstakbel damadıyla epeydir görüşmüyoruz ama annem anlamıyor kendi karışmasın diye söylemiyorum sanıyor galiba; ya da anlamak kabul etmek istemiyor.
Ağustosta bile üşütmeyeyim diye????(mersin sıcağında!) bana hırka yada kot gömlek giydirmeye çalışan; sıcak yemekten ağzım yanacak diye ödü kopan; odam da yana banyoda bir şey düştü mü çok korkup yanıma koşan, gece ya da gündüz onun bunun annesine anneee diye seslenmelerini ben kendine sesleniyorum sanan annem beni hiç sevmediğim, şeytan olmasa da hödük, despot ve eski model bi adamla gönül rahatlığıyla evlendirebilecek.
işte gündüzleri napıp vakit geçireceğimizi düşünmüş, hayal etmiş, planlamış, kendini hazırlamış; bazı akşamlar beraber otururmuş, akraba eş dost gelirmiş; artık sonrasına karışamazmış orası bana kalmışmış; ama olmazsa doktora gidermişiz napalım?
Bebekten bahsetmiyor ha seksten! Bebek sonraki mesele.. Ne güzel plan değilmi sevmediğim biriyle görev uğruna evlenip sonra daha iyi hizmet etmek ve katlanmak için jinekolog ve psikolog gezeceğimmiş.
çok mantıklı canım! Tv'den duymuş, varmış herşeyin çözümü! Yaa tabi sevdiğin ve arzuladığın bir adamla evlenmek yerine sevmediğin bi adamla görev icabı evlenmek sonunda da adam mutlu olsun ben de çekebileyim diye doktora gitmek en mantıklısı, nasılsa çözümü var Allah razı olsun tıptan sevmediğin adamla sevişmenin de formülü vardır artık!
Hayat budur işteeee!! Dedim amaaan ben de! Terbiyesizmişim! Ne sevişmicemmi kocamla? Aman! Naparsan yap evlen de!
ertesi gün yanıma gelip '5dk' oturuyor odamda; teyzemle konuşmuşlar ben ya ilk geceden korkuyormuşum ya soğukmuşum ama doktorlar bulurmuş çözümünü haa bunun için evlenilmez değilmiş!
şimdi bu eski nesle göre evlilik de seks de çocuk da bir görev; adeta ne kadar zevk almadan yaparsan bunları o kadar sevap puanı kazanıyorsun; ama şans kendileri mecburen, birinin zorlamasıyla değil kendileri bulup, az çok, iyi kötü anlaşıp, karar verip evlenmiş; öbür türlüsünü bilmiyorlar ama kendileri de mutlu olamayınca öbür türlüsü zoraki, aracıyla evliliğin iyi olacağına inanmışlar sanki; anlamaları mümkün değil.
Hele annem empatiden tamamen yoksundur, yok yani Dexter'daki cani katil gibi vicdansız değil tabi ama bencilliği oradan geliyor. Galiba. Açıkça konuştum ama hala anlamak istemiyor senin iyiliğin içinden başlayıp en mantıklısından çıkıyor...
Aradan zaman geçiyor gene deniyor; bu kez eskiden de anlamaz ve beceremezdi: gene öyle davranıyor; ilk orta ve lise de hatta sonra da birine aşık olduğumu anlama yöntemi aynı; sürekli aşık olduğu kişiden bana bahsetmek; ister övmek olsun ister tanımaya çalışmak, merak etmek, sanırsın kendi aşık; sabah akşam o kişi.
Ya da aklı sıra beni mi aşık etmek istiyor nedir? Bu kez de serdar denen yontulmamış; sabah öğle akşam, her konu ona açılır, bağlanır. Kızınca da aklı sıra hınzırca ama belli etmeden (rol yapamaz bencilerin bi cinsi karşısındakinin zekasını anlayamadığı için rol yapamaz, anlayamayacağını sanır annem de öyle)
bana niye kızıyorsun ki? der.
Yeter artık ne hep konu o? Bıktım valla! görmediğime şükrederken sen aşık gibi sürekli serdar da serdar gerçekten de ser'i dar adamın!
Niye bahsetmeyeyim nazlı yasak mı?
Evet yasak!
Ne o nazlı aşık mısın ha ???ha???
Annem ben 34 yaşındayım ilkokul bebesi değil artık bu yolla anlayamazsın, aşık da edemezsin anca sinir edersin!!
Amaaan sen de....
Kimbilir annemin bu zorlamaları, bana çocuk-aptal gibi davranmaları sayesinde buluğ çağından çıkamamış bu yüzden de genç kalıyor olabilirim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder