Bana susuz kaldım diye söyleniyordu geçende; evden çıkıp gitmişim, susuz kalmış, çok susamış ama evde su yokmuş. Damacana ağzına kadar doluydu, sürahi ve şişedekini bitirmiş, damacanadan nasıl doldurulacağını da bilmiyor, daha doğrusu beceremiyor, çok da zor bişey sanıyor. Ben beli ağrımasın diye ters hareket yapmasın diye ona bırakmıyorum. Alışmış benim yapmama. Yapamam çok zor bişey sanıyor. Gerçi bi denedi yapamadı; pompanın ucundaki başlığı çıkarmamış, söylememe rağmen, su da etrafa saçıldı, israf oldu diye saatlerce söylendi; önce damacana ve pompa yapanlara yasarlayan satanlara sonra sıra bana geldi tabi. Ben hiç söylememişim anneme böyle yapılacak!!
Bilmese de insan ucu görür mü dediniz? Göremez gözlük takmayı reddediyor!
O kadar basit bir düzenek ki ama neyse alırken de markette iyice sormuştu zaten evladım bu nasıl yapılacak diye; bana da nazlı iyi dinle bak! diyordu. Anlayamam  yapamam iyice anlatılmazsa, zeka ve beceri sorunum var.
Diyelim ki öyle, insan çocuğunun özgüveni olsun diye çok abartmadan beceriklisin maşallah yaparsın falan diye desteklemez mi mesela.
Yok. Ne salağım ne beceriksiz vb. Ama bunların yerine koymayı düstur edinmiş. Anneme göre eğitim de öyle olmalı, çok översen şımarır çalışmaz ama eleştirirsen çok daha fazla çalışır falanmış. Herkesin heti ruhiyesi aynı değil, birine bir öbürüne öbürü olmaz! Olurmuş bal gibi olurmuş! Aman vu yeni nesil de kendine iş çıkarmak için saçmalık buluyormuş; bu kesin iyi bir yöntemmiş!

Zaten bu sabah kalktığımdan beri eleştirmediği bi şey, nefret etmediği birileri, bişeyler kalmadı.

Neyse işte bana geçenlerde susuz kaldım sen yokken, hiç düşünmüyorsun beni diye kızarken; istesen sen de su çıkarırsın pompayla dedim, beli ağrırmış ama! çok zormuş ki!! Ben demişim öyle!
Zor demedim, belki belin ağrır falan ağrımasın ben yapayım dedim.
çok zor dedin sen yapamazsın dedin!
Demedim çok zor değil ama belki hareketler sana ters gelir dedim.
ya da hiç olmadı sitenin marketini arar küçük şişe istersin, kapıcıyı arar yardım istersin.
Ay bunun için kapıcı mı aranır nazlı?
E adam hergün bizde zaten! Zırt pırt çağırıyorsun bi de bunun için gelsin!
Ama nasıl telefon edecekmiş ki telefonu nerde bilmiyormuş, nasıl aranırmış unutmuş, şarjı var mı bilmiyormuş, sanki ezbere mi biliyormuş ki numarasını adamın nasıl arasınmış!!!
Telefonda kayıtlıı.
Yok artık!
 Ne yok artık?

Neyse böyle saçma diyaloglar bitti.
Telefon edemem, numarasını bilmiyorum, telefonda kayıtlı mı ben ne bileyim gibisinden konuşurken bugün marketten bile sipariş getirtti.
istedi mi oluyormuş demek.
Yok bugün ben evdeyim ya mutlu, ondan.
öbürü sırf kapristi. Susuzluktan ölecekmiş ben çekip gitmişim! Sanırsın evden kaçtım, ya da birkaç gün dönmeyeceğim! Altı üstü birkaç saat!
E aramışsın işte.
Neyi?
Marketi de kapıcıyı da.
Ee? Arayamaz mıyım?
Nasıl aranır unuttum diyordun?
Ne zaman?
Geçenlerde ben yokken su bitmiş.
Kurcaladım hatırladım!
Mesele benim evden çıkmış olmam, hem de apar topar, hem çıkmışım hem kendi gelememiş ondan!
Bazen de arkadaşla bazen de tek gezmek istiyorum ama ağzımdan kaçırırsam illa dahil oluyor, ama kusura bakmasın hem yavaşlatıyor hem yoruyor. Oturup konuşmak, bişeylerden tiksinmek ve şikayet etmek istiyor! Bunu açık havada yapınca ve 30dk ohh çok değişiklikmiş!
Hani benim planımı da beğenmeyip, bozar! Yok oraya değil şuraya gidelim der. Yok yaptırmaz, yeter dönelim der. Sıkılır, yorulur..
Sen yürü ben otururum der, çok yürüyecektim dersin büşver bugün az yürü başka gün yürürsün der, o başka günü de engellemeye çalışır falan... Ben de ani çıkmış gibi yapıyorum; anlatsan anlamıyor ki.
Güzellikle anlatsan gücenip alınıyor; tabi yaşlıyım ben yürüyemem o kadar vb. E bırak ben yürüyeyim; ama engellemesi zevkli; benim bikeyi içimde komam zevkli ona sanki. Mesela pikniğe gitmek, otlu peynir, kazandibi, balık: annem kendi sevmediklerini bana da yedirmez, yaptırmaz; çünkü denemiş tecrubeliymiş; karar vermiş o; bak benim hayatımı kolaylaştırmış; onun tecrubelerinden yararlanır her dediğlni yaparsam hayatım kolay ve mutlu olur ama ben hiç dinlemiyorum!! Pikniğe gitmedim ben hiç hayatımda! Kazandibi de yememiştim; ne zaman yiyecek olsam hep benle yapışık yaşadığı için yedirmez; napar eder vazgeçirir. Hani bir kebap olayında boğazıma dizdiği gibi yapar!
Daha hiç denemeden soğuk-buzlu kahve düşmanı oldu! Karar verdi: kesin doğru!