tanıştırgan komşular annemden benim niyetimin olmadığını öğrenmiş. işleri güçleri yok ya akıllarını çöpçatanlığa takmışlar. onlara göre de o kadar kolay ki; bunla bu şunla da şu olsun, hooop olur biter...
sanki kediyiz de mesele üremek. kedilerin günahımı almayayım onlar bile seçici, anlarlar aşktan meşkten...
tabi benim yüzüme karşı konuşamıyorlar, henüz o rahatlık ve medeniyet seviyesine gelememişler. annemle anca.
yani bir 'kız' olarak söz hakkım olmaz da onlar artık bu olayları aşmış, bana söz hakkı tanıyarak çağı yakaladıklarını kanıtlamış olurlar....
işte bilmem kimler varmışmış, ama işte esasen oğulları doktor eş istiyormuş, ama işte beni de bir görsünmüş bakalım, beğenirse belki de olurmuş, belki anlaşırmışız da...
her fırsatta anneme benzer şeyler söylüyorlar, annem de bana iletiyor.
ama aylar oldu, tanıştırma falan yok, hikaye...
ne o bilmem kimin oğlunu kıymete mi bindirecekler? kızlar için yapılırdı öyle şeyler... kız evi naz eviydi artık erkekler mi nazlı?
her fırsatta da övüyorlarmış, çok yakışıklıymış, işi gücü çok iyiymiş, çok iyi eğitim almış, evi arabası varmış...vs vb... yani aslında eşi doktor olsun istiyormuş ama işte herkesi de beğenmezmiş...
beğenmesin ben herkesi beğeniyor muyum? da bu ne laf vurmalar şimdi? boş boğazlık mı laf vurma mı benim yağ çekmemi mi bekliyorlar..
insanlar yanlarında bir yağcı, yalaka, dalkavuk istiyor. isterse sahte de olabilir bu davranışlar ayırdetmez ya da aldırmazlar...
böyle sahte bi şekilde kibarlaşan, yağ çeken, sahte gülücükler atıp, sahte hürmet gösteren, hanım hanımcık tam gelin olacak kız diye kendini yamayıp sonra eli maşalı bir yellozla karşılaşınca da şaşkına dönüp hayal kırıklığına uğruyorlar.
ama bu olguyu toplumda kızlara dayatan da bu insanlar zaten. kız dediğin hamarat olur, güler yüzlü olur, fazla bişeye karışmaz, hürmetkar olur; tabi çalışıp para da kazanacak; hatta saçı sarı olsa güzel ve bakımlı da olsa daha iyi...
olduğu gibi görünen ya da göründüğü gibi olan, şu meşhur söz gibi. sahte olacağına doğal olmayı, içinden geldiği gibi davranmayı seçen kızları da beğenmiyorlar.
bu da bir dayatma.
sürekli doğal kızlarla bence sahte kızlar kıyas edilir.
kendimden bilirim ben doğal olanım; sahte güleryüz veya hürmet göstermem; gerektiği kadar ve içimden geldiği kadar. neysem oyum. ama bu kez soğuk olmakla suçlanırsın. sanki herkesin dalkavuğu olmak zorundayım.
ha ben bir insan-birey değilim ki. ben evlenmek için yani bir adamın istediği hayatı yaşayabilmesine yardımcı olmak için yaratılmış etkisiz bir eleman, bir yardımcı, hizmetkarım.
bu şerefe de nail olabilmek için kendimi biçeşit satmam icap eder...
isterse içinden gelmesin, sahte, mecburi, ezbere olsun...
bunların da beklentisi iki de bir hani tanıştırmayacak mısınız diye sorum yalakalık etmem..
kendi onurları falan okşansın diye ben yağlayığ ballayacam pohpohlayacam...
hem rahatlayacaklar hem değerlenecekler....
işte aslında doktor istiyormuş ama bir görsün seni bakalım...
bak sana lütfumuz bu, değerini bil der gibi...
tamam ben de biraz şüpheciyim, belki de bu kadar uzun düşünecek kadar bir dimağları yok.
klasik insanlar işte; gördüklerini uyguluyor düşünmüyorlardır öyle art niyetli. ama laflaırının nereye uzandığını da bilmiyorlar...
ha gururluyum da tersoyum da. tanıştıracaksan tanıştır abi. tanıştırmaya niyetin yoksa da ne söyle ne tanıştır.... kimse mecbur değil. bu ne böyle konuşup durup da eyleme geçememe?
annem de sen bir sor istersen karşılaşınca diyor.
olur anne, el etek öpüp, gözlerine girmek için evlerine güne, temizliğe yardıma falan da gideyim mi?
aman ben de abartmışım ama belli ki ben sorayım istiyorlarmış, ne varmış biraz sorsam, bizi tanıştırın artık desem... kendine çok demişler ya çok konuşmuşlar daha da soramazmış; tuhaf olurmuş hem de hoşuna gitmezmiş... ne varmış canım zaten biraz yağ çeksem...
kendi gururlu ya yapamaz ama ben de ne arar gurur?
zaten ben de bişey yok ki?! bütün özellikler annem de, bense işte öyle bir şeyim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder