çok konuşan insanlar kendi düşüncelerine çok daldığı, ve bencilse kesin inandığı için de; karşılarındakinin sıkıldığını, yanlış anladığını vs farkedemiyorlar...
---------- bi de bunları yani benimle ilgili şeyleri hani az çok tanıdığımız birine anlatsa; o da zaten her tanıdığa da anlatılmaz da üstüne vazife de değil, ama annem anlar mı?
Eve gelen tamirci, markette tanıştığı kadın, kasiyer kız.... evlenemediğimi anlatır yakınır acındırır beni suçlu durumda falan bırakmaya çalışır....
bir kaç defa alay konusu bile olmuştum. Ama annem böyle şeyleri anlamaz eskiden beri, şakadan, ironiden anlamadığı gibi....
,----------
ilkokul orta ve lisede bile çok çektim; anlayamazdı. Bir sürü örnek vardı ama biri şöyleydi mesela bişekilde arkadaşlarımın önünde bana bebek gibi davranmak, mıncıklamak; o çağda zaten sevmezsin bunları, tersosun falan ama ne anlasın; öpücük yağmuruna tutar, poponu avuçlar, burnunu silmeye, biryerlerini sürekli elleyerek düzeltmeye çalışır...
anlatsan anlamaz, kavga etsen sinirlisin ağlasan zayıfsın, alay ediyorlar benle dedim bi gün benzer şeyler için hiç inanmadı, anlayamamış; öyle demezler annesi çok seviyor nazlıyı derlermiş....takdir eder imrenirlermiş....
çocuklar acımasız yeni yetmeler alaycı oluyor haberi yok ki...
Hala biyerimi elleyerek düzeltmeye, tabağıma müdehale etmeye, burnunu sil demeye, peçete vermeye, ne giyeceğime karar vermeye, tuvalete git deyip durmaya meyilidir...
9 ay taşımış, altımı değişmiş beni benden iyi bilirmiş!! kendi doğurmuş ya beni benimle ilgili herşeyi kendi daha iyi bilirmiş.
Neden alay ettiklerini açıklamaya çalışsam da nafile oldu, iyi de açıklamıştım ama çok saçma öyle şey olur mu, bunda ne var ki gibisinden konuştu; sonunda anlayamıyorum kızım sen alınıyorsun öyle şey olur mu?dedi.
Anlayamazsın elbet sen bizim yaşımızda değilsin ki???çocuk-yeniyetme kafası da çağ da başka anne!dedim de hak veerdi....
Ama sanki ne olurdu ilk deyişimde anlamasa bile, hatta inanmasa ve hatta yalan-hata bile olsa bana inanıverse, güvense ne olurdu???
Ama anneme mantıklı gelmiyorsa-ya da aksi bu önemlidir buna göre karar verir; bizim için değiştirmez kendi mantığını! işte böyle anca zorla ikna etmen gerekir; günlerce kafasına işlemek zorundasın, kah acındırıp ağlamaklı olup kah sinirli ama mantıklı; ona yani mantıklı gelecek gerekçelerin olmalıdır!!
Bu ikna ve yalancı nazlıya inandırma mücadelesinden sonra belki değişir ama bazen de bi yerde ya inanmamış ya mücadele-meydan oluma-inat damarına geldiğinde sana işte senin hatırın için yapıyorum-yapmıyorum tavrı takınır!
Yani aslında yalancısın ama muhteşem annem senin gibi bir yalancı, hain acuzeyi affediyor ve inanıyor; bu bir lütuftur.-- bi de şu vardır ki hani ablamda onun gibi ima-ironi-altmetin vb anlamaz, ama mesela oldu ve anneme bahsediyor diyelim; annem hep ona daha çabuk inanmaya meyillidir.kıskanıyorum evet. Ve ikisi de bunu anlamaz, yoo kıskandığımı annem anlar ama neden ve neyi olduğunu değil...ayrı davrandığının ya farkında değil ki söylesen inkar ediyor en iddialı şekilde,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder