Annemin insan tanımayla cidden bir ilgisi yok! Hani beni beğenmez hep eleştirir diyorum ya ama ortamda bir erkek varsa öyle değil. Yok hanımlardan oluşan bir grupsa aynen devam, ha bazen beni pazarlar gibi davrandığı da oluyor. öve öve.
Hanımlarla neyse de erkeklere karşı tuhaf oluyor, anında üstlerine alınabiliyorlar; yani illa karşı tarafı beğendiği ve bana uygun bulduğu için konuşmuyor ki, ondan. Sırf konuşmak için. Hadi hanımlar tanıdıkları birine uygun görebilir, onların bakışı bir derece mazur görünebilir , gerçi bazen kimisi de pazardan karpuz seçer gibi bakıyor ya... Ama annem farkında değil, karşıdaki erkekse, hepsi demiyorum ama çoğu zaman, mesela ben oğluna uygun olabilecekken aklından kendi geçiyor gibi oluyor; genç olsa da benzer bir durum, hani masumane hoş kız diye düşünebilir, karşı taraf da bekarsa falan bi derece , ama annem insanlar ne düşünecek hiç tahmin edemediği için habire beni yamar gibi konuşuyor,karşı tarafın ifadesinden hissediliyor.
Ha susturayımmı?ay böyle rahatlıyormuş canım ne var?hem kötü bişey mi demiş?ve benim farkettiğim şeyleri farketmemekle kalmıyor bana da inanmıyor. Aman ben de atmışım!
-----
bir ortamda konu evlilikse de ben değil de annem benden önce alınıyor üstüne. Alındığı şurdan belli konuyu napıp edip bana getirip evlenemediğimi ama aslında taa okuldayken bile biçok arkadaşımın bana hayran olduğunu, sonradan da birileriyle tanıştığımı, tanıştırdıklarını , hep evlenmek istediklerini benle ama benim yanaşmadığımı söylüyor.
Yazarken belli olmuyor ama duysanız alıngan biçimde söylediğini anlarsınız. Zavallı kusurlu evlenemeyen bir kızı var. Annemde kızları kompleks olmuş, kısaca kesip atamıyor mesela kimseyi beğenmiyor ki deyip bitirebilir ama bu ona yetmiyor illa uzata uzata açıklama yapacak, yani bunları söylemese bu insanlar benim hiç beğenilmediğimi, istenmediğimi rahatlıkla ve haklılıkla düşünüp, inanabilirler!
Tabi konuşurken bakışları da değişiyor onlara üzgün ama kızına baskı yapmayan, sevdiği biriyle mutlu bir yuva kurmasını isteyen, ama zorla evlilikten hayır gelmeyeceği için olursa olur inşallh diyen, ama mutsuz olacağına evlenmese de olur diyebilen bir anne portresi çiziyor; ama bana o konuşmalar sırasındaki bakışı hem acır hem kızar gibi hem de eğer beni utandırır ve zor durumda bırakırsa acilen evlenme kararı alırmıyım bakışı...
bu da utandırma ve zor durumda bırakma yöntemi herhalde....
Ben ne desem boş bu kadar uzatmana gerek yok desem ne fayda kompleks olmuş annemde... Ama öyle uzatıyor ki binlerce beğenen isteyen olmuş ama ben yazzzzııık zavallı nazlı evlenememişim, sonunda bana acır gibi bakıyorlar tepem atıyor tersleşlyorum...
Ha tabi bu insanlar diye bahsettiklerim illa dost, akraba, tanıdık olması da şart değil, kim olursa olsun evlilik konusu açıldığı an alınıyor annem. Sanırsın bi tarafımda damgayla dolaşıyorum ve herkese evlenemememin açıklamasonı yapmak mecburiyetinde olan acınası bir varlğım!
hele yeni evli bir çiftle tanışmış olalım; hem imreniyor, hem sonra bana onları övüyor, bazen ne iyi adam bunu mu bulmuş, bunun gibisini bulamadın falan diyor ama onlara karşı sanki hemen anlaşılırmış gibi ve hemen anlaşılabiliyor olsa bile açıklamak zorundaymışım gibi, ya da evlenmek zorundaymışım ama bu görevi alçak nazlı yerine getirmemiş bir suçluymuşum gibi davranıyor. hemen açıklamalara girişiyor onlara; fazlasıyla; ne ne ilgilendirir onları diye düşünür ne de çok uzattım sıkılırlar diye.... konuşup rahatlayacak, beni suçlayacak ya da aklınca zor durumda bırakacak... utandıracak. e ben de akşamına evlenirim napalım... offfffff
Ya acıyorlar bu daha çok, ya sen de evlen o zaman bak annen üzülüyor'a başlıyorlar ki annemin istediği de bu benim etki altında kalmamı bekliyor ve ama bir yandan da kendine anlayışlı anne rolü yapma fırsatı doğmuş oluyor.
inanın öyle, evde davranışı başka o anda bambaşka; işte istermiş yuva kurmamı ama öyle kolay değilmiş tabi ,önce ben sevip anlaşacakmışım, tam karar vermiş olacakmışım, adam gibi adam olacakmış falan yani kızına baskı yapamazmış, kötü bir evlilik olacağına geç olsun güç olmasınmış napalımmış rolü!!
--- ---------------- -----------------------
ha erkek olan ortamda iş başkalaşıyor tabi işte; acıma, kızma, akıl verme ve ya birini bana uygun görme falandan ziyade bir hava oluşuyor.
Eğer gençse karşındaki annem beni övdükçe ümitlenip, kendine yamamaya çalıştığını zannediyor, böyle gıccık, yavşamış ve tavsamış bir sırıtış ve gözlerde umutlu bir parlama...yok olmadığı ters teptiği de olur ama genelde böyle, annem sırf deşarj olmak istediğinden böyle bir hava yarattığını göremiyor.
Söyleyince de ben işte ya atıyorum abartıyorum inanmıyor ya da esas ben alınganım neden bana öyle baksın ki adam? Ya da beni niye düşünsün....
Bi keresinde annemin bile beni beraber düşünmeyeceği birisine sırf konuşmak için konuşarak, beni övdü, adamda da işte o iğrenç haller...annemde hissetmiş hayret ve sinirlenmiş; haline tipine cahiliğine de bakmıyor da seni düşünüyor kendine yok artık!diyor. E diyorum sen böyle yaptın!hiç de bileymiş... Ama zemini hazırlayan kendisi...kabul eder mi? assssla
---_____________________
bir düğünde beni böyle zor durumda bıraktı; iğrenç bir tipe beni öve öve adamın yanlış anlamasına neden oldu, sonra da sudan bir sebepten bizi adeta başbaşa kalalım der gibi yalnız bıraktı.
sonra adam o kadar umutlanmış ki birinden telefonumu bulmuş musallat oldu bir süre. Buna en çok sinirlenense annem oldu. Senin sayende desem de inanmıyor, kendisi öyle bir hava yaratmamış, öyle bir his vermiş olamaz assla!!
Niye ben adamla başbaşa kalmışım ya???? kendi konuştu konuştu çekip gitti biz yalnız kalalım ister gibi ama o kadar kendi duygularının esiri ki farkında bile değil davranışlarının. sonra da bana kızıyor; niye yalnız kalmışım ya adamla!!! gene ben suçluyum aklısıra..
-Ya sen bırakıverip gittin ya bilmem kimi gördüm diye!!
E ben niye kalmışım ya orada???
-Zaten masa benim ben mi kalkıp gidecem çöreklenip kaldı akşam boyunca umudundan bakışlarıyla beni sinir edip gecemin içine etti....kovsa mıydım?
+Atsaydın başından!!
kendi yapmayı beceremeyeceği şeyleri bana ya yıkar ya yapacağımı sanır. hani yalaka ol o zaman dediği gibi. kendi gururluymuş da yapamamış ya sanki ben gurursuzum. mesela kendi insanları kıramazmışmış ama ben kırabilirim yani. kaba olmak istemezmişmiş ama ben olabilirim.
tabi canım ben kimim ki majesteleri gibi soylu muyum köleyim zavallıyım ben bende gurur da kibarlık da ne gezeeerrrrrr?
_______
Bu ilk değil annemin, başıma musallat eder ruhu duymaz sonra beni suçlar, o kadar da inanır ki kendi savunmasına , hiç acabası yoktur, bana güvenmez, kendi dediği doğru...
Masadan kalktım bi yerlere gittim dönmedim ama nafile.... Ben yüz vermişim ! Beni satmak ister gibi övüp duran kendi..
______________
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder