Annem dizi ya da filmlerdeki öpüşme hele hele sevişme sahnelerinden de nefret eder. Gerçi genel olarak aşktan nefret ediyor, sarılgan çiftlerden de nefret eder, adabı varmış, dışarda elele, kolkola gezmek bile hoş değilmiş.
Eskiden bi küçüğüz diye sanırdım, değil. izlemek bile istemiyor öyle sahneleri, ya konuşur ya bi şey ister, kumanda kendindeyse zaplar; yok ama aşıklar kavuşamıyorsa, ağlıyorlarsa ohhhhh ne güzel...
Hatta bazen ıyyy iğrenç! Der, bu oyuncular hiç tiksinmiyor mu yahu? Der.... Cıkcıckcık der, aman ammada yiyiştiler der.... Sevmez hiç aşkı falan.
Gereksiz işte insanı mahveden şeyler!! uzak durmak lazım, aşık oldu da evlendi nooldu sanki en iyisi zamanla sevmek, alışmak....
-- benim bahsettiğim ilk görüşte aşk değil, ya da aradığım. O kadar romantik değilim ama, annemin dediği hiç sevgi duymadan, işte biraz anlaşarak, görev gibi evlenip, evlendikten sonra 'sevmek' daha doğrusu mecburen katlanmak ya da en iyimseri alışmak...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder