Kapıya biri gelmiş, kızınız evde mi demiş, bizimkisinde bir sevinç, ağzı kulaklarında balkonda çamaşır toplayan benim yanıma geliyor... Kapıda bi arkadaşım varmış!
imalı süzerek gözünü!
-Kiim?
+Ne bileyim kapıda, hadi git bak!
Bakıyorum tanımadığım biri ve beni görünce şaşıyor.... romantik filmlerdeki gibi ilk bakışta aşık oluyoruz, ama biri aynı zamanda aklı başında, evine bağlı da! haftasına evleniyoruz ve boy boy çocuklarımız oluyor!!! :)))
yok yahu!
Neyse yanlışlık olmuş. Annem başka odaya geçmiş ki koca adayımla sohbet edeyim. Anneme göre konuştuğum her erkek, hatta tanıdığım potansiyel koca... Ama ben bunu bilmiyorum...
Balkona dönüp işimi bitiriyorum çamaşırları dolaplara yerleştiriyorum. Sonra salona geçiyorum; bu kadın saf mı yaa? Bi tarafı öyle kalmış...
+Ee diyor ne konuştunuz? akşam çıkalım dediyse gözom tuttu gidin 1 saat diyor motor hızında...
ben kendim isteyince dışarı çıkmam saçma ve gereksiz, kendi isteyince başka..
-Yanlış gelmiş anne...
+????
-Yanlış kapı yani???
+???Red mi ettin???
-Offff ???
+off ne?? E niye bu kadar konuştun madem????
-Konuşmadım ki, yanlışlığı anlayınca bitti...
+Konuştunuz ya şimdiye kadar!
-Anne balkondaydım yaa!!
+Kapıdaydın ama...
-işte kapatınca balkona sonra çamaşırları kaldırdım...
+Konuşamadın mı yani?
-Anne anlamayacak ne var ki??? Yanlış kapıya gelmiş, öbür bloğa gidecek!!
+iyi bi çocuğa benziyor ama,
-of nilgün hanım yok mu, kız kardeşi bilmem ne de yanlarında?
+Ee ne alaka ki ha onlara mı gelmiş?
-Hah şükür...
+Amaan sen de!
Ya aman bende de, her konuştuğumdan umutlanıyor, buna rağmen bırakmıyor konuşmanın devamı gelsin, kitapçıdaki genç gibi....
-Ama o zaten benden çok küçüktür annecim!!!...
Ben kime hoşmuş falan desem annem böyle der... Ben de artık kızıp, yaşlı olsun da seneye beraber huzur evine taşınırız diyorum....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder